Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Saltu al enhavo
Vikipedio
Serĉi

Ne ondo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Ne ondo, en anglaNo wave, estas muzika kaj arta ĝenro nomita el la etoso deavangardaj muziko kajvidaj artoj el kiu ĝi aperis fine de la1970-aj jaroj enNovjorko.[1][2]

La muzika terminoNo wave estis vortoludo bazita sur la malakcepto de la komerca muzikonew wave.[3] Reagante kontraŭ la elteno fare depunko de kliŝeojrokenrolo, neondaj muzikistoj anstataŭe eksperimentis per bruema muziko, dissonado, kajmaltonaleco, same kiel per ne-rokaj ĝenroj kiellibera ĵazo kajdiskoo dum ofte montris erozieman, kvereligan kajnihilisman mondorigardon.[4][5][6]

En 1978, Rhys Chatham organizis koncerton en arta institucio The Kitchen kun du bandoj de brumuziko perelektraj gitaroj en kiuj ludis Glenn Branca (Theoretical Girls kaj Daily Life, en kiu ludis Branca, Barbara Ess, Paul McMahon, kaj Christine Hahn) kaj aliaj du bandoj de brumuziko perelektraj gitaroj en kiuj ludis Chatham mem (The Gynecologists kaj Tone Death, en kiuj ludis Robert Appleton, Nina Canal, Chatham, kaj komponisto Peter Gordon). Tone Death ludis la komponon de Chatham de 1977 por elektraj gitarojGuitar Trio, kiu estis inspirita de la minimalisma peco de La Monte YoungTrio for Strings kaj la versio de Chatham priThe Ramones ĉe la muzikklubo CBGB tra Peter Gordon.[7] Tiun pra-neondan koncerton sekvis kelkajn semajnojn poste iniciaton kiam Artists Space servis kiel ejo por la neonda muzikmovado, gastigante kvinnoktan subkulturan neondan muzikfestivalon, organizitan de artistoj Michael Zwack kaj Robert Longo, kie ludis 10 lokaj bandoj, inter kiujThe Gynecologists de Rhys Chatham,Communists,Theoretical Girls de Glenn Branca, Terminal, kajTone Death de Rhys Chatham,[8] kajDaily Life de Branca.[9][10] En la finaj du tagoj de la evento ludisDNA kajthe Contortions vendrede, sekvitaj deMars kajTeenage Jesus and the Jerks sabate.[11] Angla muzikisto kaj diskoproduktoroBrian Eno, kiu dekomence estis veninta al Novjorko por produktori la duan albumon deTalking Heads nomeMore Songs About Buildings and Food, estis en la publiko.[11] Impresita per tio kion li vidis kaj aŭdis, kaj konsilita de Diego Cortez, Eno estis konvinkita, ke tiu movado estu dokumentita kaj proponis la ideon de kompilalbumon,No New York, kaj li mem kiel produktoro.[12]

Dum unuaj jaroj la grupoSonic Youth estis identigita kun la neonda movado, sed kiam tiu movado malaperis post mallonga tempo, Sonic Youth kontinuis evoluigi sian stilon en direktojn de punko kaj rok-muziko kaj iĝis unu de la plej gravaj grupoj de alternativ-muziko.

La movado mem estis mallongdaŭra sed tre influa en la muzika mondo. Krom la muzika ĝenro, lano wave movement havis ankaŭ gravan influon en sendependendaj kino (no wave cinema), modo kaj vidaj artoj.[13]

Referencoj

[redakti |redakti fonton]
  1. Romanowski, P., eld. (1995) [1983]The New Rolling Stone Encyclopedia of Rock & Roll. H. George-Warren & J. Pareles (Reviziita eld.). New York: Fireside. pp. 717.ISBN 0-684-81044-1.
  2. Masters 2007, p. 5
  3. Alison Pearlman,Unpackaging art of the 1980s, p. 188
  4. . James Chance and the Contortions: Buy (17a de Februaro 2005). Alirita 17a de Septembro 2013 .
  5. NO!: The Origins of No Wave. Arkivita ella originalo je 2016-03-05. Alirita 2023-05-09 .
  6. No Wave – Music Highlights – AllMusic. AllMusic.
  7. Patrick Nickleson,The Names of Minimalism: Authorship, Art Music, and Historiography in Dispute, University of Michigan Press, p. 159
  8. Patrick Nickleson,The Names of Minimalism: Authorship, Art Music, and Historiography in Dispute, University of Michigan Press, p. 158
  9. Patrick Nickleson,The Names of Minimalism: Authorship, Art Music, and Historiography in Dispute, University of Michigan Press, pp. 151-152
  10. Reynolds 2006l5, p. 146.
  11. 11,011,1Reynolds 2005, p. 146.
  12. Reynolds 2005, p. 147.
  13. Masters 2007, p. 200

Bibliografio

[redakti |redakti fonton]
  • Berendt, Joachim E.The Jazz Book: From Ragtime to Fusion and Beyond. Brooklyn: Lawrence Hill Books, 1992. "The Styles of Jazz: From the Eighties to the Nineties," p. 57–59.(ISBN 1-55652-098-0)
  • Masters, Marc. (2007)No Wave. London: Black Dog Publishing.ISBN 978-1-906155-02-5.
  • Moore, Alan W. "Artists' Collectives: Focus on New York, 1975–2000". EnCollectivism After Modernism: The Art of Social Imagination after 1945, Blake Stimson & Gregory Sholette, 203. Minneapolis: University of Minnesota Press, 2007.
  • Moore, Alan W., kaj Marc Miller (eld.).ABC No Rio Dinero: The Story of a Lower East Side Art Gallery. New York: Collaborative Projects, 1985
  • Pearlman, Alison,Unpackaging Art of the 1980s. Chicago: University of Chicago Press, 2003.
  • Reynolds, Simon. (2005) “Contort Yourself: No Wave New York”,Rip It Up and Start Again: Post-punk 1978–84. London: Faber and Faber, Ltd., p. 139–157.
  • Taylor, Marvin J. (eld.).The Downtown Book: The New York Art Scene, 1974–1984, foreword by Lynn Gumpert. Princeton: Princeton University Press, 2006.(ISBN 0-691-12286-5)

Eksteraj ligiloj

[redakti |redakti fonton]
  • En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikoloNo wave en la angla Vikipedio.
Bibliotekoj
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Ne_ondo&oldid=8597177"
Kategorioj:
Kaŝitaj kategorioj:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp