Naturkuracado aŭnaturopatio estas naturkuraca sistemo kiu rekonas la naturan propran, regenerigan kuracpovon de lakorpo. Kronika malsano ekestus kiam tiu propra kuracpovo ne plu kapablus forigi restaĵojn en la korpo. Tial naturkuracistoj forte akcelas edukadon kaj informadon pri sana naturnutrado kaj sana vivhigieno.
Al la tradicia naturkuracado apartenasfastado,dietoj, lumo-, aero- kajhidroterapio, ofte aplikataj en kuraclokoj. Kutimaj helpiloj estas sanigaj herboj, biologiaj aŭhomeopatiaj medikamentoj kajakupunkturo, kombinite kun fizioterapio kaj formoj de fizika ekzercado kielĉi kung, respiraj teknikoj, ŝanĝi vivstilon, sane manĝi kaj uzi certajn manĝosuplementojn.
Ofte oni aplikas plurterapian aliron.
La principoj de naturkuracado, derivitaj de malsimilaj metodoj, plejparte ne estisscience validigitaj. Ĝiaj praktikoj kaj konsiloj, kun neklaraj konturoj, estas karakterizitaj per granda heterogeneco. Inter tiuj, minoritato baziĝas sur faktoj kaj komuna saĝo (sana dieto, fizika ekzercado) sed ili ne estas specifaj de naturkuracado[1]. Naturkuracado povas do esti konsideratapseŭdoscienco[2][3][4].
Ekde1986 ekzistasfaka Esperanto-asocio pri naturkuracado,Internacia Naturkuraca Asocio. Ĝi eldonas revuon, fakverkojn kaj organizas renkontiĝojn. Ekde la jaro1992 kunlaboras kunUEA.
