| Nafusa-montaro | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| montara sistemo | |||
| Alteco | 980 m | ||
| Geografia situo | 31° 52′ N,11° 48′ O(mapo)31.864911.7933Koordinatoj:31° 52′ N,11° 48′ O(mapo)f4 | ||
| |||
 Nafusa-montaro | |||
LaMontaro Nafusa (arabe جبل نفوسة) estas tavolŝtupa montaro en marbord-proksima regiono en nordokcidentaLibio.
La Nafusa-montaro troviĝas en laTripolitanio, unu el la tri historiaj grandprovincoj de Libio. Ĝi etendiĝas kiel plilongiĝo de laDahar-montaro en Tunisio tra 350 km, de la tunisia limo ĉeNalut traJafran,Garjan kajTarhuna ĝisal-Ĥums ĉe laMediteraneo kaj finiĝas en laDĵeffara-altebenaĵo ĉe laSaharo, (Hammada al-Hamra) en la sudo. Parto de ĝi kondukas sude al sabla, ŝtoneta dezertoj deFessan.
Ĝi altas ĝis 850 m (plej alta monto estas 981 m) kaj tio ebligas la pli abundan pluvadon pro altiĝintaj nuboj kaj kio ebligas la agrikulturon sur la Dĵifara-ebenjaxo sen kostaj akvumadoj.
Po la favoraj klimataj kondiĉoj, oni jam kultivis tie en la antikvo grenojn kaj olivarbojn. Pli granda evoluo okazis dum la romia regado, ekde la1-a jarcento a.K.. La bonstato de la romia supra tavolo manifestiĝis en konstruado de multaj vilaoj en la montaro.
Ekde la islama konkero en la7-a jarcento, la montaro Nafusa estis retiriĝa areo de la berberaj triboj. Tie fondisAbu l-Chattab al-Maafiri en la 8-a jc. imamaton de laibaditoj kaj konkerisKairuan enIfriqiya. Ankaŭ hodiaŭ vivas tie grupoj de ibaditoj.
