LaMontofringo,Fringilla montifringilla, estas malgrandapaserinabirdo de la familio deFringedoj kaj genro deFringoj, kiu enhavas la nurajn tri speciojn de la subfamilioFringenoj.
Tiu birdo estas disvastigata tra la arbaroj de nordaEŭropo kajAzio. Ĝi estasmigranta kaj vintras en suda Eŭropo, nordaAfriko, nordaBarato, nordaPakistano,Ĉinio kajJapanio.[1] Ĝi regule vagadas alAlasko dum migrado kaj povas sekvi tiom suden kiom ĝis okcidentaUsono. Ili preferas malfermajn arbarojn dekonifero aŭfago por reproduktado.
EnHispanio oni registris vintre de 2010-11 en Barázar,Biskajo, ĝis marto dormejon kiu fine de novembro enhavis ĝis 900,000 ekzemplerojn.[2]
La Montofringo estas simila laŭ grando kaj formo al Fringo. Masklo en reprodukta plumaro de Montofringo estas tre distinga, kunnigraj kapo kaj supra brusto, oranĝeca brusto kaj blanka ventro. Inoj kaj junuloj estas malpli distingaj, kaj pli similaj laŭ aspekto al kelkaj fringoj. Masklo en reprodukta plumaro perdas la nigrajn plumojn kiuj iĝas malhelgrizaj kape kaj brunaj kun nigreca punktado dorse. En ĉiuj plumaroj tamen Montofringoj diferencas el Fringoj pro la jenaj karakteroj: (i) Montofringo havas rimarkindanblankan pugon dum la Fringo estas verdecgriza; (ii) la brusto estas oranĝeca, kontraste kun blanka ventro ĉe Montofringo, dum ĉe Fringo la subaj partoj estas pli uniforme nuancaj el ruĝecbruna al sablokolora; (iii) ŝultroj de Montofringoj estas oranĝecaj, dum tiuj de la Fringo estas grizaj aŭ grizbrunaj; (iv) la flankoj kavas malhelajn punktojn ĉe Montofringo, kaj estas senmarkaj ĉe la Fringo; (v) Montofringoj ne havas la blankajn eksterajn vostoplumojn de la Fringo, sed tutnigran pli forkoforman voston; (vi) Montofringoj havas blankan mentonon. Aldona diferenco ĉe ĉiuj plumaroj escepte la reprodukta plumaro ĉe maskloj estas la flava beko ĉe Montofringo, kio estas rozkolora ĉe Fringoj dum la maskloj en reprodukta plumaro ĉe Montofringoj havas nigrajn bekojn, dum ĉe Fringoj en la koresponda plumaro havas grizajn bekojn).[3]
Montofringoj ĉefe manĝas semojn, malkiel plej parto de fringoj, dum ties idoj estas manĝigataj ĉefe per insektoj.
Ili konstruas nestojn sur arboforko, kaj ornamas la eksteron permusko aŭlikenoj por kamuflo. La ino demetas 4-9 ovojn.
Tiu specio estas preskaŭ entute migranta. En Eŭropo, ili formas grandajn arojn vintre, foje kunmiloj aŭ eĉ milionoj de birdoj en ununura aro. Tiaj grandaj birdaroj okazas ĉefe se la frukto de lafago abundantas. Montofringoj ne postulas fagofrukton vintre, sed vintraj aroj de Montofringoj moviĝas ĝis kiam ili trovas ĝin. Tio povas esti adapto por eviti konkurencon kun la Fringo.[4] EnHispanio oni registris vintre de 2010-11 en Barázar,Biskajo, ĝis marto dormejon kiu fine de novembro enhavis ĝis 900,000 ekzemplerojn.[2]
.jpg)
.jpg)
.jpg)
