Ties reprodukta medio estas norda tundro de arktaj insuloj deKanado kaj marbordaj regionoj deGronlando, nordokcidentaEŭropo kaj Siberio.
Ili estas malfruaj migrantoj kaj translokiĝas al senneĝaj rokoj de marbordoj deAtlantiko vintre. Plej granda parte iras ne pli malproksime suden olNorda Karolino enUsono kaj nordaPortugalio en Eŭropo. Ili ne estas tre sociemaj, formante etajn arojn, ofte kunŜtonturnuloj kaj tiam tiu specio estas ne tiom maltimida kaj alproksimigebla.
Ili estas mezgrandaj kalidroj -20 ĝis 22 cm longaj kun enverguro de inter 40 kaj 44 cm kaj pezo de inter 60 kaj 75 g- pli malpli interGranda kalidro kaj laBunta kalidro. Plenkreskuloj havas mallongajn flavajn krurojn kaj mezmaldikan malhelan bekon kun flava bazo ĉefe en supra mandiblo. La korpo estas malhela supre kun iomaj ruĝecaj aŭ violaj nuancoj somere kaj ĉefe blanka sube. La brusto estas makulita je grizaj sagoformaj strietoj -foje ĝis la ventro- kaj la pugo estas nigra. La gorĝo estas blanka kaj same superokula strio. Vintre estas pli griza sed ne pli hela, kiel aliaj kalidroj, sed eĉ pli malhela; tiam videblas pli kontraste la blankaj gorĝo kaj ĉirkaŭokulaj ringoj kaj dumfluge blankaj strioj en flugiloj kaj blankaj bordoj de nigra pugo.
Ili konstruas neston surgrunde aŭ sur rokoj aŭ en malaltaj marĉaj lokoj. La masklo faras kelkajn truojn kaj la ino elektas unu, kovras ĝin per planta materialo kaj tie demetas 3 aŭ 4 brunverdecajn ovojn. Ĉefe la masklo kovas kaj zorgas la idojn, kiuj manĝas ili meme.
Tiuj birdoj manĝas en rokaj marbordoj kaj ne sur sablo -tio diferencigas ilin de aliaj kalidroj- bekoplukante manĝaĵojn per rigardo. Ili manĝas ĉefeinsektojn kajmoluskojn, ankaŭ iome da planta materialo.