Luzacio estis la centro de laLuzacio Kulturo kiu enhavis la grandan parton de la nunaGermanio,Pollando kajĈeĥio (vidu la apudan mapon kie la verda koloro montras la Luzacian Kulturon).
Lagentoj de okcident-slavoj, en la 9-a kaj 10-a jarcentoj, kie la luzacianoj estas nomatajsoraboj,pole:Serbowie aŭSerbołużyczanie
Nomo Luzacio (Losicin,Lonsicin) estas unuafoje dokumentita en la jaro932, dum tribo de luzacianoj jam en la duono de la9-a jarcento. La nomo Luzacio devene, kaj poste ĝis la komenco de la15-a jarcento, markis sole teritorion deMalsupra Luzacio (eksa Orienta Marko).
De komence de la11-a jarcento renkontiĝas en Luzacio potencemaj interesoj degermana,pola kajĉeĥa landoj. Konflikto interpola reĝoBoleslao la 1-a "la Brava" kajHenriko la 2-a (de1003) finiĝis enBautzen, per kiu la regiono de Bautzen estis aligita kiel regna feŭdo alPollando. Post morto de Boleslao kaj diseriĝo de la centra potenco en Pollando la regiono de Bautzen estis ekde la jaro1033 denove de la imperiestro. En la jaro1076ĉeĥa princo kaj poste reĝoVratislav la 2-a (Bohemio), sed kiu ne sukcesis priregi ĝin ĝis la jaroj1081 –1086, ricevis kiel feŭdo parton de teritorio de pli postaSupra Luzacio kaj parton deMalsupra Luzacio (Orienta Marko). La teritorio de pli posta Supra Luzacio estis denove aligita alĈeĥa ŝtato nur dumSoběslav la 1-a en la jaro1036 (ĝis la jaro1253). Nelonge post tio okazis ankaŭ unuafoje divido de Görlitz de regiono de Bautzen, kiu evoluis ĝis fino de la14-a jarcento memstare.
Malsupra Luzacio estis en la11-a ĝis12-a jarcentoj akirita de saksiajvetinoj (granda parto – Orienta Marko – Ostmarko en la jaro1031), ekde la jaroj1303/1034 ĝi apartenis alaskanoj, kiuj jam antaŭe en la jaro1253 akiris per geedziĝo al ĉeĥa princidino Božena kun doto la regionojn de Bautzen kaj Görlitz.
Signifan postenon enkadre de Luzacio havisSesurbaro.
Malsupra-luzacia margraflando estis en la jaroj1445/1462 daŭre malpliriĉigita je urboCottbus kun pli vasta ĉirkaŭaĵo (la teritorion akirisbrandenburgaprinco-elektisto). En la jaroj1471 –1490 ambaŭ Luzaciojn ricevis (komune kunSilezio kajMoravio) kiel kronita ĉeĥa reĝoMatiaso la 1-a Korvino. Post lia morto ĝi denove kreis parton de Landoj de Ĉeĥa Krono.
Laŭdestine deViena kongreso (1814 –1815) la tutaMalsupra Luzacio kaj nordorienta parto deSupra Luzacio fariĝis dePrusio. Enkadre de Prusio poste Malsupra Luzacio estis envicigita enprovincon deBrandenburgio, dum Supra Luzacio fariĝis parto deprovincoSilezio. La resto de Supra Luzacio restis alSaksio kaj ĝi kreis poste unu el ties regionoj („Margraflando Supra Luzacio“, en la jaroj1835 –1932 „Bautzenan regionon“). Saksia parto de Supra Luzacio havis ampleksan aŭtonomion inkluzive de propra parlamento. Post launua mondmilito aperis movado postulanta kreiĝon de unueca Luzacia Federacia Ŝtato enkadre deGermanio, kio ne estis realigita, kaj do la divido de Luzacio interPrusio kajSaksio el la tempo de Viena kongreso superis ĝis la fino de l‘Dua Mondmilito. En la jaro1932 poste okazas nuligo de Bautzena regiono kaj ties kuniĝo kunsaksia regionoDresdeno ĝis Dresdena-Bautzena regiono.
En konferenco enPotsdamo la teritorio de Luzacio estis nove redividita. La teritorio oriente de riveroNiso estis aligita alPollando (hodiaŭ tiu ĉi parto de Luzacio estas dividita interLubuŝio kajMalsupra Silezio), dum okcidente de la rivero ĝi fariĝis parto desoveta okupacia zono de Germanio. Samtempesoraboj, vivantaj enĈeĥoslovakio, postulis aligon de Luzacio al Ĉeĥoslovakio, sed tio ne estis realigita.Domowina (reprezentanta organizo desoraboj) poste postulis envicigon de la tuta germana parto de Luzacio alSaksio. En referendumo en ĝis nunprusia parto de Luzacio balotis por aligo al Saksio sole distriktoj en la teritorio de ĝisnunaSupra Luzacio (parto de ĝisnunaprusia provinco de Silezio), dum distriktoj en la teritorio de Supra Luzacio (parto de ĝisnuna prusia provinco deBrandenburgio) rifuzis tion. Tial poste ĝis nun prusia parto de Supra Luzacio estis envicigita ĝisSaksio, dumMalsupra Luzacio restis parto de Brandenburgio, kies statuto estis pli poste ŝanĝita je lando (Prusia ŝtato estis pro decido de aliancanoj de la25-a de februaro de1947 nuligita).
