Libro de Ester (hebree:מגילת אסתר,megíllat Estér "volvaĵo de Ester") estas libro de laTanaĥo (laŭjudisma teologio) aŭ de laMalnova Testamento (laŭkristanisma teologio) en laBiblio. La libro rakontas pri tio, kiel judino de nomo Ester, kiu fariĝis reĝino enPersa imperio, savis sian popolon depogromo. La libro kaŭzigas la estiĝon de la juda festoPurimo.
Por la kristanoj la verkaĵo apartenas al la historiaj libroj de laMalnova Testamento kaj estas envicigita post laLibro de Judit.
Por la judoj ĝi apartenas al la tria parto de la Tanaĥo (nomataKetuvim, כְּתוּבִים, "la skribaĵoj"). Ene de tio, ĝi estas unu el la kvin solenajvolvolibroj (ְּמגלותMegilot), malgrandaj libroj, kiujn oni legas okaze de kelkaj festoj:
Libro de Rut je la semajn-festo, festo de la tritik-rikolto (kristane: Pentekosto)
Oni do legis la libron de Ester kiel fest-etiologion en la festo dePurimo, kiu celebras la savadon de la hebrea popolo pro influo de reĝinoEster, adopta filino deMordeĥajo kaj edzino de reĝoAĥaŝveroŝo.
Skribis ĝin nekonata aŭtoro ĉ. 300 a. K. en lahebrea lingvo. Oni tradukis ĝin al la greka en178 a. K., kaj pliampleksigis ĝin per aldonoj, kiuj do troviĝas nur en la grekaLXX kaj la latinaVg, sed ne en la hebrea biblio. Estas t. n.duakanonaj partoj aŭApokrifoj.
Atenco de Hamano kontraŭ la Judoj (Est 3, kun duakanona aldono)
Liberigo el la danĝero (Est 4 - 7, kun tri duakanonaj aldonoj)
La triumfo de la Judoj (Est 8 - 10, kun tri duakanonaj aldonoj)
Jen resumo de la enhavo:
Aert de Gelder (1685): Ester kaj Mordeĥaj
Kiam Aĥaŝveroŝo repudiis sian edzinonVaŝti pro malobeemo, oni serĉis alian belan knabinon anstataŭ ŝi. Inter la virgulinoj, venigitaj al la palaco, estisHadasa, nomata ankaŭ Ester, prizorgatino de Mordeĥajo, fakte filino de lia morta onklo. Mordeĥajo konsilis, ke ŝi ne malkaŝu sian judecon kaj la reĝo elektis ŝin kiel sian edzinon. Tiutempe du korteganoj planis atencon kontraŭ la reĝo. Mordeĥajo eksciis tion, informis Ester kaj tiu la reĝon.Post certa tempo la reĝo eminentigisHamanon kaj altigis lin super ĉiuj princoj kaj servantoj, kiuj antaŭ Hamano ĵetis sin vizaĝaltere. Nur Mordeĥajo rifuzis tion fari. Hamano ekkoleris kontraŭ la juda popolo, kalumniis ĝin antaŭ la reĝo kaj atingis permeson ekstermi ĝin en unu tago samtempe en la tuta regno.
Kvankam estis malpermesite iri al la reĝo nevokite, Ester vizitis lin, kaj ŝi trovis favoron. Dum festeno la reĝo ordonis al ŝi eldiri sian deziron, kaj ŝi petis savadon por sia popolo. La reĝo, informiĝinte pri la meritoj de Mordeĥajo, plenumis ŝian deziron, pendigis Hamanon kaj revokis la leterojn pri la ekstermo de la Judoj. Poste Ester kun Mordeĥajo elpetis de la reĝo la permeson, ke en la sama tago, kiam ili estu pereontaj, la judoj povu ekstermi siajn malamikojn. Ili mortigis sepdek mil homojn, sed la havaĵon ili ne tuŝis.
La libro inspiris alLion Feuchtwanger ideon pri la fama romanoJudino de Toledo, kiu okazas en la12-a jarcento kaj rakontas pri amo de la hispana reĝo kaj bela juda konkubino.
