George Fox helpis fondi la Religian Societon de Amikoj en 1652. Nuntempe ekzistas ĉirkaŭ 300.000 kvakeroj tra la mondo.Kovrilpaĝo de Kial mi estas kvakero; Kvakera Esperantista Societo; 1977
Kvakerismo rilatas al la tuteco de kvakeraj mondkonceptoj, organizaĵoj kaj kutimoj.
La vortokvakero estis frua moka nomo uzita por membroj de laReligiaSocieto de Amikoj, la formala nomo de lakvakera organizo. Tamen, la termino baldaŭ estis adaptita fare de la membroj mem kaj nun estas en normala uzokutimo.
Kvakerismo estas religia komunumo kun kristanaj radikoj enAnglio en la1650-aj jaroj.George Fox estas konsiderita la fondinto, sed Margaret Fell, Francis Howgill kaj James Nayler ankaŭ ludis centran rolon en la fonda fazo. Hodiaŭ, Kvakerismo povas esti priskribita kielkristanakonfesio, kvankam ne ĉiuj kvakeroj vidas sin kielkristanoj kaj ekzistas minoritata interpreto de Kvakerismo kieluniversala religio.
La religia vivo moviĝas ĉirkaŭ malsamaj polusoj. Fundamento de la kvakera mondkoncepto estas lakredo ke la lumo deDio enestas en ĉiupersono. Tiurilate oni serĉas religianveron en internaj spertoj, kiuj ankaŭ emfazas la gravecon de homakonscienco kaj homadigno. Kiel rezulto, ĉiu individuo havas unikan valoron, kiu klarigas la intensajn klopodojn de kvakeroj malhelpi degeneron kajdiskriminacion kontraŭ individuoj kaj grupoj. Aliflanke, iuj homoj estas striktaj kredantoj en laBiblio, inkluzive laŭvortajn interpretojn, kaj predikas respekton kaj obeemon al lavolo de Dio. Ĉar la persona religia sperto kaj la rekta rilato al Dio estas la fokuso,ritoj kajpastraro ludas relative malĉefan rolon. Religieco kaj ĉiutaga vivo estas proksime ligitaj.
La Religia Societo de Amikoj estas kolekto de sendependaj religiaj korpoj kies kredoj kaj praktikoj povas signife diferenci unu de la alia. Hodiaŭ, la teologiaj opinioj deparokanaroj kaj individuaj membroj varias vaste deevangeliismo kajliberalaProtestantismo ĝis diversaj formoj deuniversalismo kajneteismo.
La formo de renkontiĝoj ankaŭ varias inter malsamaj grupoj de Amikoj: kelkaj praktikas nur tradician silentanpreĝon sen pastroj kaj antaŭpreparitan programon, aliaj prefers diversajn gradojn depredikado, komunalegado kajĉantado.
Dum la origina unuigita komunumo estis konservita en landoj kiel ekzempleBritio kajGermanio, enUsono okazis disigo en kvakerismo en la tri ĉefajn fluojnde liberala,konservativa kajevangelia, kiu ankaŭ parte kreis precedencon aliloke. Estas proksimume380 000 membroj tutmonde. 49% el ili nun loĝas enAfriko, 22% enNordameriko, 14% enKaribio kajLatinameriko, 9% enEŭropo kajMezoriento; 6% loĝas enAzio[1].
Ĝi radikas en kristanismo, sed krevigis la limojn de ties tradiciajdogmoj. Ĝiaj anoj kredas ke diarevelacio povas okazi ĉiam kaj ĉie.Elstaraj diferencoj inter la Amikoj kaj tradiciaj kristanoj estas :
(a) pli forta akcento de la individua respondeco;
(b) la kredo, ke ĉiu homo povas senpere rilati al la dia fonto;
(c) la celo reveni al pura kristanismo de la primitiva eklezio sen postaj aldonaĵoj.
Ili rifuzas partopreni en ia ajnmilitado. Ili ne ĵuras, ĉar tio supozigus ke ili ne ĉiam diras la veron. Ili ne praktikas ritualajnsakramentojn, pro sia konvinko, ke la tuta vivo estas sakramenta.
Ĉe iliaj religiaj kunvenoj, kiuj principe povas okazi ie ajn kaj iam ajn, troviĝas neniupastro, neniu preĝlibro aŭceremonio: ĉiu ĉeestanto, ĉu viro aŭ virino, kunvenas en plena egaleco, sub gvido de la Spirito.
Ladiservo estas plejparte silenta. Sed se iu sentas inspiron, li/ŝi povas paroli (mallonge).
Nuntempe ekzistas ankaŭ kvakeroj kun tradiciaj kristanaj religiaj kunvenoj, kun pastro, preĝlibro kaj ceremonioj, precipe en Latin-Ameriko kaj enOrienta Afriko.
