LaMagna Carta, unu el la unuaj dokumentoj kun trajtoj de Konstitucio.George Washington ĉe la Konstitucifara Konvencio de 1787 subskribante la Usonan Konstitucion.Pentraĵo de Jan Matejko,1891. Reĝo Stanisław ĵuras apogi la novan Konstitucion; en fono, Varsovia Reĝa Kastelo, kie la Konstitucio estis adoptita.Eldono de laHispana konstitucio de 1812.
Oni povas tiel difinibazleĝon aŭkonstitucion:
Konstitucio estas lajura akto, kiu en ŝtato difinas la organizon de la reg-potencoj, la manieron elekti ilin, iliajn povojn kaj la rilatojn inter ili.
Ne necesas, ke la koncerna akto estu nomita "konstitucio": nur la enhavaj dispozicioj igas la akton bazleĝeca aŭ ne. Tiuj aktoj tiel povas esti nomitaj jakonstitucio, sed ankaŭĉarto aŭfundamenta(j) leĝo(j)... Krome, eblas imagi, ke la koncernaj reguloj ne enestas en jura akto sed devenas de jurkutimoj -- kiel ekz. enBritio. Tio ĉi ne funde modifas la aferon, simple lakonstitucia juro (aro de la konstituciaj reguloj) estos ne skriba sed jurkutima/parola; ĝi tamen estos tiel forta kaj aŭtoritateca kiel skriba konstitucia juro. Cetere, en la landoj, kie estas skriba konstitucio, ofte jurkutimaj reguloj kompletigas ties dispoziciojn.
Fine, iuj konstitucioj ankaŭ aldonas deklaraciojn pri fundamentajrajtoj aŭ liberecoj, ĉu en sia teksta korpo ĉu en sia antaŭparolo. Tio estas la kazo ekz. enFrancio (kiu kalkulas 18 diversajn bazleĝojn ekde la Franca Revolucio de1789!): la antaŭparolo de la konstitucio de1958 referencas i.a. al laDeklaracio pri Homaj kaj Civitanaj Rajtoj de 1789 kaj entenas mem konfirmon pri kelknombraj rajtoj kaj publikaj liberecoj. La mencio prihomaj rajtoj pli kaj pli oftiĝas en la bazleĝoj -- tion klarigas la granda zorgo pri homaj rajtoj de post ladua mondmilito. La nocio pri bazleĝo do ŝanĝiĝis iom post iom, kaj oni povas aldoni al la supra, klasika difino, ke:
Bazleĝo ĝenerale entenas ankaŭ difinon de la civitanaj rajtoj kaj ĉefaj liberecoj, kiujn la registoj respektu.
La bazleĝo deMasaĉuseco estus la plej malnova ankoraŭ valida konstitucio el la mondo (1780), se oni ne enkalkulas la bazleĝon de laLigo de la Ses Nacioj Irokezaj (la"Gajanaŝagoŭa"), kiu ekzistis jam 1000 jarojn antaŭ Kristo. Masaĉuseco ankaŭ iniciatis la unuan konstitucidonan kongreson.
La unuaj bazleĝoj enEŭropo inkluzivas tiujn de Francio (ekde 1789) kaj dePollando en1791. Oni fojfoje nomas tiun polan la unua "moderna" eŭropa konstitucio pro tio ke la pli frua franca konstitucio de 1789 estis reĝa konstitucio.
En la plej multaj landoj de la mondo la konstitucio estas skriba dokumento aŭ kolekto de dokumentoj difinitaj kiel konstitucio. Aliaj landoj anstataŭ konstitucion havas bazleĝojn konsideritajn pli potencajn kaj malpli ŝanĝiĝeblajn ol ordinaraj leĝoj. Tio estas la konstitucia situacio enIsraelo kaj enSvedio. EnUnuiĝinta Reĝlando, la konstitucio estas kolekto de principoj, kelkaj el kiuj estas neskribitaj, kiuj estis formulitaj tra la jaroj, kaj estas konataj kiel "konstituciaj konvencioj." Malgranda parto de tiuj konstituciaj konvencioj estis formulita tra la jaroj en diversaj dokumentoj, kiel ekzemple laMagna Carta kaj kelkaj leĝoj realigitaj fare de labrita parlamento.
LaKonstitucio de Barato estas la plej longa skriba konstitucio de iu suverena lando en la mondo,[1] enhavanta 444 artikolojn en 22 partoj,[2][3] 12 kalendartabelojn kaj 118 amendojn, kun 117,369 vortoj en sia angla-lingva traduko,[4] dum laUsona Konstitucio estas la plej mallonga skriba konstitucio, kun 7 artikoloj kaj 27 amendoj.[5]
La esprimokonstitucio venas tra lafranca de lalatina esprimokonstitutio, uzita por regularoj kaj ordoj, kiel ekzemple laimperiaj leĝoj (constitutiones principis:edicta,mandata,decreta,rescripta).[6] Poste, la esprimo estis vaste uzita enkanona juro por grava persistemo, aparte dekreto eligita fare de lapapo, nun menciita kielapostola konstitucio.
Ĝenerale, ĉiu moderna skriba konstitucio transigas specifajn potencojn al organizo aŭ institucia unuo, establitaj sur la primaraj kondiĉoj kiuj sekvas la limigojn de la menciita konstitucio. Laŭ Scott Gordon, verkinto deControlling the State: Constitutionalism from Ancient Athens to Today, politika organizo estas konstitucia laŭ la mezuro ke ĝi "enhavasinstituciigitajn mekanismojn de potenckontrolo por la protekto de la interesoj kajliberecojn de lacivitanaro, inkluzive de tiuj kiuj povas esti en lamalplimulto."
Lalatina terminoultra vires priskribas agadojn de oficialuloj ene de organizo aŭ kuneco kiuj falas ekster la konstitucia aŭ laŭleĝa aŭtoritato de tiuj oficialuloj. Ekzemple, lasindikato de studentoj povas esti malpermesita kiel organizo por agado ne koncernanta studentojn; se la sindikato iĝas engaĝita en ne-studentaj agadoj kaj tiuj agadoj estas konsideritajultra vires fare de de la sindikata ĉarto aŭ konstitucio, neniu estus devigita per la ĉarto sekvi ilin. Ekzemplo de la konstitucia juro de suverenaj ŝtatoj estus provinca registaro en federacia ŝtato provanta leĝdoni en areo ekskluzive listigita al la federacia registaro en la konstitucio, kiel ekzemple ratifado de traktato.Ultra vires donas laŭleĝan pravigon por la malvola ĉesigo de tia ago, kiu eble estos devigita fare de homoj kun la subteno de decido fare de la juĝistaro, en kazo de jura recenzo. Malobservo de rajtoj de oficialulo estusultra vires ĉar (konstitucia) rajto estas restrikto sur la potencoj de registaro, kaj tial ke oficialulo estus ekzercanta potencojn kiujn li ne havas.
En la plej granda parto, se ne en ĉiu, moderna ŝtato la konstitucio havas superecon super ordinaraleĝo; en tiaj ŝtatoj kiam ofica ago estas kontraŭkonstitucia, t.e. ĝi ne estas potenco koncedita al laregistaro fare de la konstitucio, tiu ago estas nulo kaj malpleno, kaj la nuligo estasab initio, t.e., de komenco, ne de la dato de la verdikto. Ĝi neniam estis "leĝo"; se ĝi estis statuto aŭ laŭleĝa provizoraĵo, ĝi eble estos adoptita laŭ la proceduroj por enkondukado de leĝaro. Foje la problemo ne estas ke statuto estas kontraŭkonstitucia, sed la apliko de ĝi estas, dum speciala okazo, kaj tribunalo povas decidi tion dum ekzistas maniero kiel ĝi povus esti uzita kaj estu konstitucia, kaj en tiu kazo ne estis permesita aŭ legitima. En tia kazo, nur la aplikiĝo povas esti kontraŭkonstitucia. Historie, la rimedo kontraŭ tiaj malobservoj estis peto pri ĝeneraljuraj asignoj, kiaj ekzempleQuo warranto.
Konstitucia amendo estas modifo de konstitucio de ŝtato, organizaĵo aŭ alia tipo de ento. Amendoj estas ofte intermetitaj en gravaj sekcioj de ekzistanta konstitucio, rekte modifante la originan tekston. Inverse, ili povas esti aldonitaj al la konstitucio kiel suplementaj kromaĵoj (kodiciloj), tiel ŝanĝante la kadron de regeco sen ŝanĝi la ekzistantan tekston de la dokumento. Plej konstitucioj postulas, ke amendoj ne povas esti aprobitaj sen esti aprobitaj per speciala proceduro kiu estas pli postulema ol aliaj postulitaj por ordinara leĝaro.
LaKonstitucio de Medino ( araba: صحیفة المدینه , ṣaḥīfat al-Madīna), ankaŭ konata kiel laĈarto de Medino, estis redaktita fare de laislamaprofetoMohamedo. Ĝi konsistigis formalan interkonsenton inter Mohamedo kaj ĉiuj la signifaj triboj kaj familioj de Jathrib (poste konata kielMedino), inkluzive deislamanoj,judoj, kajpaganoj.[7][8] La dokumento estis desegnita kun la eksplicita konzerno de alportado al fino de la intertriba bataladon inter la klanoj de laAŭoj kajĤazraoj ene de Medino. En tiu efiko ĝi instalis kelkajn rajtojn kaj respondecajn kampojn por la islama, juda, kaj pagana komunumojn de Medino alportanta ilin ene ene de unusola komunumo - laUmmao.[9] La preciza datigo de la Konstitucio de Medino restas diskutita sed ĝenerale akademiuloj konsentas ke ĝi estis skribita baldaŭ post laHeĝiro (622).[10]
Ĝi efike establis la unuan islaman ŝtaton. La konstitucio establis la jenon: la sekureco de la komunumo, religiaj liberecoj, la rolo de Medino kielHaramo aŭ sankta loko (ekskludante ĉiajn perforton kaj armilojn), la sekureco de virinoj, stabilaj tribaj rilatoj ene de Medino, imposta sistemo por subtenadoj de la komunumo en tempo de konflikto, parametroj por eksogenaj politikaj aliancoj, sistemo por donadoj de protekto de individuoj, justico por solvadoj de disputoj, kaj ankaŭ reguligis la klarigon delunario (la pago inter familioj aŭ triboj pro la mortigo de individuo anstataŭ la reguloOkulon pro okulo).
EnAnglio, la proklamo fare deHenriko de laCharter of Liberties (Ĉarto de Liberecoj) en1100 ligis la reĝon por la unua fojo en lia traktado de la pastraro kaj la nobelaro. Tiu ideo estis etendita kaj rafinita de la angla baronlando kiam ili devigis la reĝonJohano subskribi la tekston de laMagna Carta en1215. La plej grava ununura artikolo de la Magna Carta, parenca al "habeas corpus", kondiĉe ke la reĝo ne estis lica malliberigi, eksterleĝigi, ekziligi aŭ mortigi iun ajn kaprice - devas ekzisti konvena procezo de juro unue. Tiu artikolo, Artikolo 39, de la Magna Carta diras:
Neniu libera viro devas esti arestita, aŭ malliberigita, aŭ senigita je lia posedaĵo, aŭ senpaca, aŭ ekzilita, aŭ laŭ iu maniero detruita, nek ni devas iri kontraŭ li aŭ sendi kontraŭ li, krom se per laŭleĝa juĝo de liaj kunuloj, aŭ de la leĝo de la tero.
Tiu zorgaĵo iĝis la baza ŝtono de angla libereco post tiu punkto. Lasocia kontrakto en la origina kazo estis inter la reĝo kaj la nobelaro, sed estis iom post iom etendita al ĉiuj homoj. Ĝi kondukis al la sistemo deKonstitucia monarkio, kie pliaj reformoj ŝanĝas la potenc-ekvilibron de la monarkio kaj nobelaro ĝis laĈambro de Komunuloj.
LaNomokanono deSankta Sava (enserba: законоправило/Zakonopravilo)[11][12][13] estis la unuaserbia konstitucio de 1219. Tiulaŭleĝa akto estis bone evoluigita. LaNomokanono de Sankta Sava estis la kompilo decivila juro, surbaze deromia juro kaj dekanona juro, surbaze deekumenaj koncilioj kaj ĝia baza celo estis organizi funkciadon de la junaserba regno kaj de laserba eklezio. Sankta Sava komencis la laboron pri la serba Nomokanono en 1208 estante sur la montoAthos, uzante la tekstojn de laNomokanono en Dekkvar-Titoloj,Sinoptiko de Stefano la Efesa,Nomokanono deJohano Skolastiko, la dokumentojn de koncilioj, kiujn li modifis kun la kanonaj komentaĵoj de Aristino kaj de Johano Zonaras, de lokaj koncilioj, de reguloj de laSanktaj Patroj, la leĝon deMoseo, la tradukon de Prohiron kaj laNovellae de labizancaj imperiestroj (la plej granda parto estis prenita de laNovellae deJustiniano). LaNomokanono estis tute nova kompilo de civilaj kaj kanonaj regularoj, prenitaj de la bizancaj fontoj, sed kompletigita kaj reformita fare de Sankta Sava por funkcii konvene en Serbio. Apud dekretoj kiuj organizis la vivon de eklezio, ekzistas diversaj normoj koncerne civilan vivon, la plej granda parto de ili estis prenita de Prohiron. Laŭleĝaj transplantadoj deRom-bizancajuro iĝis la bazo de la serba mezepoka juro. La esenco deZakonopravilo estis bazita surCorpus Iuris Civilis.
Stefan Duŝan, imperiestro de serboj kaj grekoj, validigis la tekston de laDuŝana Kodo (en serba: душанов Законик/Dušanov Zakonik)[14] en Serbio, en du ŝtatkongresoj: en 1349 enSkopjo kaj en 1354 enSeres. Ĝi reguligis ĉiujn sociajn sferojn, tiel ke ĝi estis la dua serba konstitucio, post la Nomokanono de Sankta Sava (Zakonopravilo). La Kodo estis bazita sur romi-bizanca juro. La laŭleĝa transplantado estas rimarkinda ĉe la apartaĵoj 171 kaj 172 el la Kodo de Dušan, kiu reguligis la juran sendependecon. Ili estis prenitaj de la bizanca KodoBasilika (libro VII, 1, 16-17).
Inter 1220 kaj 1230, saksa administranto, Eike von Repgow, kunmetis laSachsenspiegel, kiu iĝis la supera leĝo utiligita en partoj deGermanio tiom malfrue kiom ĝis 1900.
En1998, S. Kouyaté rekonstruis el parola tradicio kion li postulas kiel 14-ajarcenta ĉarto de laImperio Malio, nomita laKurukan Fuga.[15]
Ĉirkaŭ1240, lakoptaegiptakristanaverkisto, 'Abul Fada'il Ibn al 'Assal, skribis laFeta Negest en laaraba. 'Ibn al-Assal prenis siajn leĝojn parte el apostolaj skribaĵoj kaj elmosea juro, kaj parte el la antaŭaj bizancaj kodoj. Ekzistas kelkaj historiaj registroj asertantaj ke tiu leĝkodo estis tradukita enGe'ezan kaj envojaĝisEtiopion ĉirkaŭ 1450 en la regado deZara Jakob. Eĉ tiel, ĝia unua registrita uzo en la funkcio de konstitucio (supera juro de la lando) komenciĝis kunSarsa Dengel en1563. LaFeta Negest restis la supera leĝo en Etiopio ĝis1931, kiam moderna-stila konstitucio unue estis koncedita fare de imperiestroHaile Selassie.
EnĈinio, la ImperiestroĴu Juanĵang kreis kaj rafinis dokumenton kiun li nomigisPraulaj Instruoj (unue publikigitaj en1375, reviziitaj dufoje pli antaŭ sia morto en 1398). Tiuj reguloj funkciis en tre reala signifo kiel konstitucio por laDinastio Ming dum la venontaj 250 jaroj.
Tria volumo de la kataluna kompilo de 1585
EnKatalunio, lakatalunaj konstitucioj estis promulgitaj fare de la tribunalo de 1283 ĝis 1716, kiamFilipo la 5-a publikigis laNŭevaplantajn dekretojn, finiĝante kun la historiaj leĝoj de Katalunio. Tiuj konstitucioj estis kutime faritaj kiel reĝa iniciato, sed postulis la favoran voĉdonon de laKatalunaj Kortesoj, la mezepoka precedenco de la modernaj parlamentoj. Tiuj leĝoj havis, kiel la aliaj modernaj konstitucioj, superecon super aliaj leĝoj, kaj ili ne povus esti kontraŭdiritaj per nuraj dekretoj aŭ ediktoj de la reĝo.
En 1392 laCarta de Logu estisjura kodo de laGiudicato di Arborea promulgita de lagiudicessaEleanora. Ĝi estis en valido enSardio ĝis ĝi estis anstataŭita per la kodo deKarlo Felikso en aprilo1827. LaCarta estis laboro de granda graveco en sardia historio. Ĝi estis organika, kohera, kaj sistema laboro de leĝaro ampleksanta kaj lacivilan kaj lapunan juron.
La plej malnova skriba dokumento daŭre reganta suverenan nacion hodiaŭ[16] estas tiu deSan-Marino. LaLeges Statutae Republicae Sancti Marini estis verkitaj en lalatina kaj konsistas el ses libroj. La unua libro, kun 62 apartaĵoj, establas konsiliojn, tribunalojn, diversajn administrajn oficirojn kaj la potencojn asignitajn al ili. La ceteraj libroj kovras kriman kaj civilan kodeksojn, jurajn procedurojn kaj rimedojn. Skribita en1600, la dokumento estis bazita sur laStatuti Comunali (Urba Statuto) de1300, influita fare de la Kodekso Justiniana, kaj ĝi restas valida hodiaŭ.
En 1639, laKolonio Konektikuto adoptis laFundamentajn Ordojn, kio estis la unua nordamerika konstitucio, kaj estis la bazo por ĉiu nova konektikuta konstitucio poste, kaj ankaŭ estas la kialo de la kromnomo de Konektikuto, nome "la Konstitucio-Ŝtato" aŭ "La Konstitucia Ŝtato".
LaAngla Protektorato kiu estis starigita fare deOliver Cromwell post laAngla enlanda milito promulgis la unuan detalan skriban konstitucion enkondukitan fare de moderna ŝtato;[17] ĝi estis nomita laInstrument of Government (Instrumento de registaro). Tio formis la bazon de registaro por la mallongdaŭra respubliko de 1653 ĝis 1657 disponigante laŭleĝan raciaĵon por la kreskanta potenco de Kromvelo, ĉar la parlamento konstante ne regis efike.
La konstitucio starigis ŝtatan konsilion konsistantan el 21 membroj dum administra aŭtoritato estis atribuita al la oficposteno de "Proteklordo de la ŝtatkomunumo"; tiu pozicio estis nomumita kiel ne-hereda posteno.
La Instrumento havis malfacilecon en akirado de ĝeneraligita akcepto kiam ĝi estis vaste malaprobita fare de kaj la radikaluloj kaj la monarkistoj, kaj parlamento rifuzis akcepti ĝin kiel la bazon de sia aŭtoritato. Ĝi estis poste anstataŭigita per la eĉ pli mallongdaŭra "Humilaj Peticio kaj Konsiloj" en majo 1657 kiu finfine renkontis sian forpason lige kun la morto de Kromvelo kaj laRestarigo.
LaKonstitucio de Filip Orlik estis la unua eŭropa konstitucio laŭ moderna signifo.[18] Ĝi estis skribita en1710 fare deFilip Orlik, hetmano de laZaporogoj. Tiuj "Paktoj kaj konstitucioj de rajtoj kaj liberecoj de la Zaporogoj" (laŭ sia oficiala nomo) estis verkita por establi liberan Zaporogan-Ukrainian Respublikon, kun la subteno deKarolo la 12-a. Ĝi estas rimarkinda en tio ke ĝi establis demokratan normon por la povdisiĝo en registaro inter la leĝdonaj, plenumaj, kaj juĝistaraj branĉoj, bone antaŭ la publikigo deSpirito de la Leĝoj deMontesquieu. Tiu konstitucio ankaŭ limigis la administran aŭtoritaton de lahetmano, kaj establis demokratie elektitan kozakan parlamenton nome la Ĝeneralan Konsilion. Tamen, la projekto de Orlik por sendependa ukraina Ŝtato neniam realiĝis, kaj lia konstitucio, skribita en ekzilo, neniam iris en efikon.
Ĉiuj la britaj kolonioj en Nordameriko kiuj devis iĝi la 13 originaj usonaj ŝtatoj, enkondukis iliajn proprajn konstituciojn en 1776 kaj 1777, dum laUsona Revolucio (kaj jam antaŭe ekzistis la pli postajArtikoloj de Konfederacio kajUsona Konstitucio), kun la esceptoj deMasaĉuseco,Konektikuto kajRod-Insulo. La ŜtatkomunumoMasaĉuseco enkondukis sian konstitucion en 1780, la plej aĝa ankoraŭ-funkcianta konstitucio de iu usona ŝtato; dum Konektikuto kaj Rod-Insulo oficiale daŭrigis funkciigi sub iliaj malnovaj koloniaj ĉartoj, ĝis ili enkondukis siajn unuajn ŝtatajn konstituciojn en 1818 kaj 1843, respektive.
Kio foje estas nomita la modelo de "klerisma konstitucio" estis evoluigita fare de filozofoj de laKlerismo kiaj ekzempleThomas Hobbes,Jean-Jacques Rousseau, kajJohn Locke. La modelo proponis ke konstituciaj registaroj devus esti stabilaj, flekseblaj, respondecaj, sinceraj kaj devus reprezenti homojn (t.e., subtene demokration).[19]
La Usona Konstitucio, ratifita la21an de junio1788, estis influita fare de la brita konstitucia sistemo kaj la politika sistemo de laUnuiĝintaj Provincoj, kaj plie de la verkoj dePolibio,Locke,Montesquieu, kaj aliaj. La dokumento iĝis komparnormo por respublikismo kaj kodigis konstituciojn skribitajn poste.
La19an de marto1812klerisma konstitucio estis ratifita enHispanio fare de parlamento kolektita enKadizo, la nura hispana kontinenta grandurbo kiu estis libera de lafranca okupo. LaHispana konstitucio funkciis kiel modelo por aliaj liberalaj konstitucioj de pluraj sud-eŭropaj kaj latin-amerikaj nacioj kiaj, ekzemple, portugala konstitucio de1822, konstitucioj de diversaj italaj ŝtatoj dum la ribeloj de laCarbonari (t.e., en laRegno de la Du Sicilioj), la norvega konstitucio de1814, aŭ la meksika konstitucio de1824.[23]
EnBrazilo, la konstitucio de1824 esprimis la opcion por la monarkio kiel politika sistemo post brazila sendependiĝo. La gvidanto de la nacia emancipiĝa procezo estis la portugala princoPedro la 1-a, pli aĝa filo de la reĝo dePortugalio. Pedro estis kronita en1822 kiel unua imperiestro de Brazilo. La lando estis regita per konstitucia monarkio ĝis1889, kiam finfine adoptiĝis la respublika modelo.
EnDanio, kiel rezulto de laNapoleonaj Militoj, la absolutisma monarkio perdis sian propran posedon deNorvegio al alia absolutisma monarkio, nomeSvedio. Tamen la norvegoj sukcesis plenigi radikale demokratan kaj liberalan konstitucion en1814, adoptante multajn facetojn de la usona konstitucio kaj de la revolucifranca; sed konservante heredan monarkon limigitan fare de la konstitucio, kiel ĉe la hispana konstitucio.
LaKonstitucio de Kanado venis en validon la 1-an de julio1867 kiel Brita Nordamerika Leĝo, kiel ago de labrita parlamento. La BNA-Leĝo unuigis la koloniojn de Orienta Kanado (Kebekio), Okcidenta Kanado (Ontario),Nov-Skotio kajNov-Brunsviko en la aŭtonomianRegnon de Kanado. Post unu jarcento, la BNA-Leĝo estis patriujita al la kanada parlamento kaj pliigita per laCanadian Charter of Rights and Freedoms (Kanada Ĉarto de Rajtoj kaj Liberecoj). Ekde tiam, la skriba konstitucio kiel tutaĵo estis konata kiel laConstitution Acts, 1867 to 1982, dum la origina BNA-Leĝo estas nomita laConstitution Act, 1867.[24] Krom laConstitution Acts, 1867 to 1982, la konstitucio de Kanado havas ankaŭ neskribitajn elementojn bazitaj en ĝenerala juro kaj konvencioj.[25] Kanada verkisto kaj filozofo John Ralston Saul priskribas la kanadan konstitucion kiel "la dua plej aĝa laboraktiva konstitucio en la mondo."[26]
LaKonstitucio de Aŭstralio estas la suprema leĝo laŭ kiu funkcias la registaro de la Komunumo de Aŭstralio, inklude ties rilaton kun la ŝtatoj de Aŭstralio. Ĝi konsistas el kelkaj dokumentoj. La plej grava estas laConstitution of the Commonwealth of Australia, kiu estas referencata plej ofte kiel "Constitution". La Konstitucio estis aprobita en serio de referendumoj okazintaj ĉirkaŭ 1898–1900 inter la popolo de la aŭstraliaj kolonioj, kaj la aprobita skizo estis leĝigita kiel ero de laCommonwealth of Australia Constitution Act 1900 (Imp), nomeAct de laParlamento de la Unuiĝinta Reĝlando.
LaKonstitucia juĝejo aŭKonstitucia tribunalo estas aparta kaj sendependa juĝejo, kiu okupiĝas prileĝoj laŭ vidpunkto pri la konstitucio. Ili funkcias en difinitajlandoj, foje ili havas aliajn nomojn, eĉ aliajn taskojn.
Luigi Ferrajoli estas italajuĝisto kaj nuntempe li estas unu el la plej elstaraj juraj filozofoj en Eŭropo. Li estas aŭtoro de kelkaj verkaĵoj, inter ili lastatempe:Costituzionalismo oltre lo Stato (Konstituciismo tras la Ŝtato) 2017 kaj Manifesto por la Egaleco 2019. Li defendas, ke la gravaj krizoj igas necese krei tutmondajn taŭgajn instituciojn por protekti kaj defendi la homaron. Ferrajoli apogas la ideon aprobi universalan konstitucion, ĉar laŭ li, ekzistas problemoj kiel laklimata ŝanĝo,militoj,malsatego, ktp, kiuj ne povas esti solvotaj je nacia nivelo, do estus necesa la adopto de universala leĝaro. Pro tio, la 21an de februaro 2020, li proponis enRomo la kreon de universalaj institucioj, kies ĉefa celo estus garantii lahomajn rajtojn kaj lapacon. Ferrajoli laboras pri ĉi tiu temo kaj ĝuste kiam la koronvirusapandemio okazigis milojn da mortintoj en la tuta mondo, li asertis, ke estas necese garantii, ke ĉiuj homoj, sendepende de raso aŭ nacio, rajtas ricevi ĉiujn medikamentojn kune kun aliaj nepraĵoj nomitaj de li: sociaj rajtoj. Li proponas la reformon de internaciaj organizaĵoj kiel laMonda Banko aŭ laInternacia Monunua Fonduso, kune kun la kreon de kelkaj aliaj kiuj garantius tutmonde edukadon, loĝadon, sanon kaj manĝadon. Li ankaŭ proponas la aprobon deimpostoj je internacia nivelo, kiel laTobin-imposto aŭ mon-kontribuoj pro la uzado kaj trouzado de komunaj havaĵoj, tiuj nomata de li “universala havaĵaro”, esence la akvo, la nutraĵoj kaj la medikamentoj.[27]
Lenka Doškářová en kvarpaĝa artikolo priskribasUĵupis kaj rakontas pri la kreado de lamikronacio ene deVilno,Litovio, kun aldono de granda parto de ĝia konstitucio kaj pluraj fotoj.[28] La 1an de aprilo, 1997, la distrikto deklariĝis tiukadre sendependa respubliko (tio estasmikronacio Respubliko Uĵupis), kun sia propra konstitucio.[29]
Reuven Firestone,Jihād: the origin of holy war in Islam (1999) p. 118;
"Muhammad",Encyclopedia of Islam Online
↑Watt.Muhammad at Medina and R. B. Serjeant "The Constitution of Medina."Islamic Quarterly 8 (1964) p.4.
↑R. B. Serjeant,The Sunnah Jami'ah, pacts with the Yathrib Jews, and the Tahrim of Yathrib: Analysis and translation of the documents comprised in the so-called "Constitution of Medina." Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London, Vol. 41, No. 1. (1978), paĝo 4.
↑Watt.Muhammad at Medina. pp. 227–228 Watt asertas, ke la komenca interkonsento okazis tuj post la Heĝiro kaj ke la dokumento estis amendita je posta dato specife post la batalo de Badr (AH [anno hijra] 2, = AD 624). Serjeant asertas ke la konstitucio estas fakte 8 diversaj traktatoj kiuj povas esti datitaj laŭ la eventoj okazantaj en Medino kaj tiele la unua traktato estus verkia tuj post la alveno de Mohamedo. R. B. Serjeant. "The Sunnah Jâmi'ah, Pacts with the Yathrib Jews, and the Tahrîm of Yathrib: Analysis and Translation of the Documents Comprised in the so called 'Constitution of Medina'." enThe Life of Muhammad: The Formation of the Classical Islamic World: Volume iv. Ed. Uri Rubin. Brookfield: Ashgate, 1998, p. 151 kaj vidu saman artikolon en BSOAS 41 (1978): 18 ff. Vidu ankaŭ Caetani.Annali dell'Islam, Volume I. Milano: Hoepli, 1905, p. 393. Julius Wellhausen.Skizzen und Vorabeiten, IV, Berlin: Reimer, 1889, p 82f kiuj argumentas ke la dokumento estas ununura traktato ekkonsentita ĉirkaŭ baldaŭ post la Heĝiro. Wellhausen argumentas ke ĝi apartenas al la unua jaro de la loĝado de Mohamedo en Medino, antaŭ la batalo de Badr en 2/624. Wellhausen bazas tiun juĝon sur tri konsideroj; unua Mohamedo estas tre malfida pri sia propra pozicio, li akceptas la Paganajn tribojn ene de la Ummao, kaj konservas la judajn klanojn kiel klientoj de la Ansaroj; vidu Wellhausen, Excursus, p. 158. Eĉ Moshe Gil, nome skeptikulo de historio de islamo argumentas ke ĝi estis skribita 5 monatojn post la alveno de Mohamedo en Medino. Moshe Gil. "The Constitution of Medina: A Reconsideration."Israel Oriental Studies 4 (1974): p. 45.
↑Pylyp Orlyk Constitution, European commission for democracy through law (Venice Commission) The Constitutional Heritage of Europe. Montpellier, 22–23 Novembro 1996.
↑"The first European country to follow the U.S. example was Poland in 1791." John Markoff,Waves of Democracy, 1996,ISBN 0-8039-9019-7, p. 121.
↑Payne, Stanley G.. (1973)A History of Spain and Portugal: Eighteenth Century to Franco2. Madison: University of Wisconsin Press, p. 432–433.ISBN 978-0-299-06270-5. “The Spanish pattern of conspiracy and revolt by liberal army officers ... was emulated in both Portugal and Italy. In the wake of Riego's successful rebellion, the first and only pronunciamiento in Italian history was carried out by liberal officers in the kingdom of the Two Sicilies. The Spanish-style military conspiracy also helped to inspire the beginning of the Russian revolutionary movement with the revolt of the Decembrist army officers in 1825. Italian liberalism in 1820–1821 relied on junior officers and the provincial middle classes, essentially the same social base as in Spain. It even used a Hispanized political vocabulary, for it was led bygiunte (juntas), appointed localcapi politici (jefes políticos), used the terms ofliberali andservili (emulating the Spanish word serviles applied to supporters of absolutism), and in the end talked of resisting by means of aguerrilla. For both Portuguese and Italian liberals of these years, the Spanish constitution of 1812 remained the standard document of reference.”.
Ernst Rudolf Huber (Hrsg.): Dokumente zur deutschen Verfassungsgeschichte. 5 Bde., Stuttgart/Berlin/Köln 1978–1997.
Albert P. Blaustein et al.: Constitutions of the Countries of the World, Oceana, New York,ISBN 0-379-00467-4.
Monica Claes: Constitutional law. In: Jan M. Smits (Hrsg.): Elgar Encyclopedia of Comparative Law. Edward Elgar, Cheltenham/Northampton, M.A. 2006,ISBN 978-1-84542-013-0, S. 187–199.
Peter Häberle: Verfassung als öffentlicher Prozeß, 3. Auflage, Duncker & Humblot, Berlin 1998,ISBN 3-428-08491-8.
Peter Häberle: Verfassungslehre als Kulturwissenschaft, 2. Auflage, Duncker & Humblot, Berlin 1998,ISBN 3-428-09202-3.
Peter Häberle: Europäische Verfassungslehre, 7. Auflage, Nomos, Baden-Baden 2011,ISBN 978-3-8329-6218-0.
Bernd Wieser: Vergleichendes Verfassungsrecht. Springer, Wien 2005,ISBN 3-211-27753-6.
Robert Chr. van Ooyen: Politik und Verfassung, VS-Verlag, Wiesbaden 2006.
Kenneth Robert Redden: Modern Legal Systems Cyclopedia. Buffalo, New York,ISBN 0-89941-300-5.
Gerhard Robbers (eld.): Encyclopedia of World Constitutions. 3 Bde., Facts on File Publ., New York 2006.
Mark Tushnet: Comparative Constitutional Law. In: Mathias Reimann und Reinhard Zimmermann (eld.): Oxford Handbook of Comparative Law. Oxford University Press, Oxford 2008,ISBN 978-0-19-953545-3, S. 1225–1258.
Maurice Duverger: Institutions politiques et droit constitutionnel (I. Les grands systèmes politiques et II. Le système politique français) (1970)
Maurice Duverger: Constitutions et documents politiques, PUF, 3e édition 1964
.jpg)
.png)
