Klemento la 7-a (naskiĝis kielGiulio di Giuliano de' Medici la26-an de majo 1478 enFlorenco, mortis la25-an de septembro 1534 enRomo) estis papo de1523 ĝis1534.
Li nesingarde[1] aliancis kunFrancisko la 1-a kelkajn monatojn post la malvenko dePavio en1525.
Tuj post la malliberigo de la reĝo, li aliĝis al la ligo deCognac en Majo1526, kontraŭKarlo la 5-a. Al la ligo partoprenis ankaŭHenriko la 8-a,Venezio kaj pluraj italaj princoj.
Karlo la 5-a, pro venĝo, sendis siajn dungitajn soldatojn batali kontraŭ laRomo. La plejparto de la soldatoj estis germanaj kaj adeptoj deLutero.
Kiam mortis la papo, la25-an de septembro1534, lakatolikismo ne bone fartis. La partizanoj de la papo abomenis la partizanojn de la Evangelio.
De sia kastelo Sankta-Angelo[2], li vidisRomon difektita de la luteranaj soldatoj.
En la sama periodo,Danujo,Norvegujo,Svedujo kajAnglujo disiĝis de lakatolika eklezio. Laturkoj invadis la katolikanHungarujon kajSulejmano la 1-a alvenis alVieno. La ekleziaj gravuloj demandis sin ĉu malaperos katolikismo.
Klemento la 7-a opiniis, ke laApokalipso tuj alvenos. Li petis deMikelanĝelo ke li pentru laLastan Juĝon sur la muro de laSiksta Kapelo.
- ↑Yves-Marie Hilaire,Histoire de la papauté, Ed. Approches Tallandier, 1996
- ↑Emile Mâle,L’art religieux après le Concile de Trente, Parizo, 1932
.svg)
