| Julian Tuwim | |
|---|---|
 | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 13-an de septembro1894 (1894-09-13) en Lodzo |
| Morto | 27-an de decembro1953 (1953-12-27) (59-jaraĝa) en Zakopane |
| Mortokialo | Korhalto |
| Tombo | Armea Tombejo Powązki |
| Lingvoj | Esperanto • pola |
| Ŝtataneco | Pollando |
| Alma mater | Universitato de Varsovio |
Subskribo | |
| Familio | |
| Frat(in)o | Irena Tuwim(en) |
| Edz(in)o | Stefania Tuwimowa(en) |
| Infano | Ewa Tuwim-Woźniak(en) |
| Parencoj | Julian Stawiński(en) (bofrato) Ewa Tuwim-Woźniak(en) (adopto) |
| Okupo | |
| Okupo | lingvisto tradukisto ĵurnalisto teatra reĝisoro prozisto verkisto de porinfana literaturo verkisto esperantisto poeto dramaturgo |
Julian Tuwim (naskiĝis la13-an de septembro 1894 enLodzo, mortis la27-an de decembro 1953 enZakopane) estispolajudapoeto,verkisto,publicisto kaj precipe aŭtoroteatra,esperantisto kajtradukisto de poezio en Esperanto.
Julian Tuvim estas konsiderata unu el la plej grandajpolaj verkistoj de la 20a jarcento. Lia kontribuo al pola poezio en la kampo de porinfana poezio estis nemezureble bonega, sed li estas plej konata pro sia kontribuo al moderna pola poezio inter la du mondmilitoj.
Pri la poeziaj kapabloj de Tuwim juĝisLeopold Staff: "Tiu ĉi talento havis cent kolorojn, cent kordojn, estis ĉiam surprizo".
La familio Tuwim estis poligitaj kaj kristanigitaj judoj, kiuj opiniiĝis kiel plenaj poloj. La vorto "tuvim" signifas "bonaj" en lahebrea lingvo. Tuwim fakte komencis tradukante en Esperanton poemojn deLeopold Staff, poste ankaŭ de aliaj aŭtoroj: "Mi fariĝis iaspeca ambasadoro de la poeto en la urbo Lodzo kaj ĉirkaŭaĵo kaj perEsperanto mi volis disfamigi Staff tra la tuta mondo".
La gazetoPola Esperantisto en1911 unuafoje presis tradukojn de la junulo. En la jaro1912 aperis broŝurforme "Aŭtunaj agordoj" de Staff en traduko de Tuwim. Do la literatura vojo de tiu elstara pola versartisto komenciĝis per Esperanto. En la pola Julian Tuwim komencis en1913 per la poemoProśba (La peto). En1916 li venis al Varsovio kaj studis tie juron kaj filozofion en laVarsovia Universitato (1916-1918) tamen li lasis studojn por arto. Li komencis kunlabori kun la revuoPro arte et studio. Dum tiu tempoPollando sendependiĝis. Tiu momento de lia vivo estis revolucia- entuziasme li kreis kune kun siaj amikoj la poezian gruponSkamander (fondita en la kafejo "Sub Pikadoro"). Ili ribelis kontraŭ solena kaj depresia literaturo antaŭ sendependigo kaj komencis krei novan, modernan, pli simplan kaj entuziasman poezion. InterSkamanderistoj aŭSkamandritoj (Skamandryci - kiel oni nomiĝis pole) estisAntoni Słonimski,Jarosław Iwaszkiewicz,Jan Lechoń kajKazimierz Wierzyński. Kune kun ili Tuwim estis ĉiam pli populara. Dummilito pola-bolŝevika Tuwim laboris en la gazetara oficejo de armea ĉefoJózef Piłsudski. La Skamandritoj kaj precipe Tuwimon komencis apogiLeopold Staff- la poeto kiun plej admiris Tuwim en la juneco tradukante liajn poemojn al Esperanto. Post la milito Tuwim same kiel siaj amikoj de Skamander skribis pli depresie kaj socieme.
En oktobro1939 pro la nazia agreso al Pollando Tuwim eskapis alRumanio kun la pola registaro. Poste li elmigris alParizo kaj traPortugalio li venis alBrazilo. Tie li komencis kreiPolajn florojn (Kwiaty polskie), sian plej gravan poemon.
Vers'- denaska vortoj de l'patrino,
Pola lando- vortoj de l'patrino,
Panjo- ŝin ne havis mi kuraĝon
Alparoli, krom per preĝomaĝo.
Panjo, vi al mi en beba aĝo,
Ĉarmojn kantajn sorĉalblovis,
Griza kap' eĉ nun da ili plenas,
Kaj al knabo la mazurkon strofis,
Kie sono kun reson' sin ĉenas
Kaj la koro pro admir' serenas,
Preĝon vi instruis al infano,
Poste eĉ: "vi estas kiel sano".
-Ĉio estis en ĉi lingvo sama,
Per ĉi lingvo nun, kun korotremo,
Plena de esper' kaj malespero,
La duvortan himnon mi deklamas,
Kvazaŭ prideklamus mi poemon:
Ke Vistulo fluas... Vistul' fluas...
Polaj floroj, trad.Andreo Rajski, fragmento el "Versaĵoj propraj kaj tradukitaj".
Dum la batalo Tuwim kunlaboris kun revuoj de elmigrintoj. En1946 li venis al komunisma Pollando, kiun li kun espero opiniis tute libera. La komunistoj propagande uzis Tuwimon, ke li estru la Nacian Teatron. Nur dum la komunismo li povis eldoni sian kritikan poemonLa balo en opero, kiu estis tamen malĝuste komprenita de komunistoj. Li mortis en1953 jaro.
Tuwim fakte komencis tradukante en Esperanton poemojn deLeopold Staff, poste ankaŭ de aliaj aŭtoroj: "Mi fariĝis iaspeca ambasadoro de la poeto en la urbo Lodzo kaj ĉirkaŭaĵo kaj perEsperanto mi volis disfamigi Staff tra la tuta mondo".
La gazetoPola Esperantisto en1911 unuafoje presis tradukojn de la junulo. En la jaro1912 aperis broŝurforme "Aŭtunaj agordoj" de Staff en traduko de Tuwim. Do la literatura vojo de tiu elstara pola versartisto komenciĝis per Esperanto.La unuaj komencoj en poezio estis tradukoj deLeopold Staff,Kazimierz Przerwa-Tetmajer,Juliusz Słowacki kajArthur Rimbaud alEsperanto. La komenco de lia unua propra poemo estisProśba. Agante enSkamander Tuwim estis fama pleje pro siaj poemoj entuziasmaj, humoremaj. La mokemajn, humoremajn kaj farsajn poemojn li prezentis inter aliaj enLa Sokrato dancanta. La kritikistoj kiuj ne komprenis la entuziasmon, optimismon, mankon de la solena poezio kaj "malriĉecon" de la lingvo batalis kun la nova poezio de Tuwim. Humoreme li respondis al ili en la poemo:
Kaj maje
kutimis mi veturi, karaj sinjoroj
en la fajnaj platformoj de tramoj!
La urbo transe min galopas!
Kio en mia kapo bruas:
Peloj, ekvoloj, fajroj, fajfoj,
Ĝoje en tufo, en kalkanoj
Sed plej burleske en kurboj!
Al kritikistoj
Tuwim okupiĝis ankaŭ pri la superracia poezio kaj pastiĉoj. Kune kunAntoni Słonimski li kreis humoreman ciklon laŭ la stilo deStaropiernik Młodożeniec (la humora nomo de Stanisław Młodożeniec). La superracia, ekstermensa poezio fenomenis ĉe li en ciklo "Słopiewnie" al kiuj muzikon komponisKarol Szymanowski. Laŭ Tuwim, la superracia lingvo kiun li nomiszaum devus esti tute irracia kaj la signifo troviĝus en ĝia sono, simileco al realaj vortoj, frazoj kaj la grafiko. Tiu komencita de Tuwim poezio estis unu el plej gravaj elementoj de pra-dadaismo kaj pra-postmodernismo. Tuwim skribis ankaŭ famajn fabelojn vaste popularajn ankaŭ en hodiaŭa Pollando- ekzemple Lokomotivo, Diĉjo Revanto, Okulvitroj kaj aliaj (esperantigis ilinDanuta Kowalska). Li kunlaboris kun kabaretoj- precipe kun "Qui pro quo", "Banda", "Cyrulik Warszawski" - skribante la kantojn.
Tuwim okupiĝis ankaŭ pri herezo skribante la ciklonInsido kontraŭ Dio (Czyhanie na Boga). Tre grava en lia poezio estas la persono de Kristo kiun li modernigis, priskribis laŭ nuntempa realeco. Tiel li esprimis paradokse sian grandan katolikecon kvankam li devenis de kondamnita popolo- judoj. Multfoje Tuwim kreis la erotikojn, sed neniam ili estis tiel gravaj kiel en la "Sepa aŭtuno" (Siódma jesień). La erotikoj precipe kunigataj kun la angoro kaj batalo kantisEwa Demarczyk (ekzemple la kunigata kun la milito, antaŭmilita "Tomaszów").
Krom la tradukoj de la pola kaj franca Tuwim tradukis poezion deAleksandr Puŝkin kajVladimir Majakovskij.
Tovim neniam neis sian judecon, sed vidis sin unue kiel polon, kaj nur poste kiel judon. Lia fama diraĵo: "kunigas min kun judismo ne la sango en la korpo, sed la sango, kiu eliras el la korpo" (kiel aludo de identigo kun la judoj mortigitaj en laholokaŭsto). En aprilo 1944, je la fino de la dua mondmilito, li verkis la eseon "Ni estas la judoj de Pollando", en kiu li diris interalie:
Se mi devus establi mian naciecon, aŭ pli ĝuste mian nacian senton, mi estus polo pro tre simplaj kialoj, preskaŭ primitivaj, plejparte raciaj, iuj neraciaj, sed sen "misteraj" signoj. Esti polo - ĝi ne estas honoro, nek gloro, nek rajto. La samo validas pri spirado. Mi neniam renkontis homon, kiu fieras pri io ajn, kion li spiras.
Pola - ĉar en Pollando mi naskiĝis, kreskis, edukiĝis, studis, ĉar en Pollando mi estis feliĉa kaj mizera. Ĉar de mia ekzilo mi volas reveni specife al Pollando, eĉ se ili promesos al mi ĉielajn plezurojn aliloke.
Pola ankaŭ ĉar labetuloj kajsalikoj estas pli proksimaj al mi ol lapalmoj kajcitrusoj, kaj deMickiewicz kajChopin estas pli karaj al mia koro olShakespeare kajBeethoven. Karaj pro gustoj, kiujn eĉ mi ne povas bazi sur iu ajn logika rezonado.
Pola - ĉar mi prenis de la poloj iujn el iliaj naciaj handikapoj. Pola - ĉar mi malamis polajnfaŝistojn pli ol faŝistojn en aliaj nacioj. Finfine, por mi tio estas tre grava linio de mia poleco.
Sed unuavice - pola, ĉar mi volas.
.jpg)
En la jaro1909 Tuwim eklernis Esperanton kiel gimnaziano enLodzo. Li mem poste diris pri tiu tempo: "En septembro mi konatiĝis unuafoje kun Esperanto, kaj en januaro mi tute libere parolis, skribis kaj legis"*. Pro komuna interesiĝo pri la planlingvo ekestis amika kontakto kun la poetoLeopold Staff. Tuwim komencis traduki en Esperanton poemojn de Staff, poste ankaŭ de aliaj aŭtoroj: "Mi fariĝis iaspeca ambasadoro de la poeto en la urbo Lodzo kaj ĉirkaŭaĵo kaj per Esperanto mi volis disfamigi Staff tra la tuta mondo".
La gazetoPola Esperantisto en1911 unuafoje presis tradukojn de la junulo. En la jaro1912 aperis broŝurforme "Aŭtunaj agordoj" de Staff en traduko de Tuwim. Do la literatura vojo de tiu elstara pola versartisto komenciĝis per Esperanto; nur en1913 li unue prezentiĝis polalingve. Tamen Julian Tuwim neniam originale verkis en Esperanto, li limigis sin je traduklaboro, kiun li ĉesigis, kiam li fariĝis fama pola poeto. Eble la kreema, novigema karaktero de lia poezio montras influon de liaj fruaj spertoj.
(*) Citita laŭ "Pola Esperantisto", Nr. 3-4, 1959
