Jan Steen estis la filo de Havick Steen, komercisto en greno kaj bierfaristo, kaj Elisabeth Capiteyn. En 1625 ili geedziĝis kielrom-katolikoj antaŭ laskabeno sed verŝajne pliposte geedziĝis en kaŝita kirko. Jan estis la plej maljuna el ok infanoj.
Same kiel lia ankoraŭ pli fama samtempuloRembrandt van Rijn Jan Steen vizitis la latinan lernejon enLeiden. Li ricevis enUtrecht pentro-lecionojn deNicolaus Knüpfer, germana pentristo de historiaj kaj figurativaj scenoj. Influoj de Knüpfer oni povas trovi en la uzado de kompozicioj kaj koloro de Steen. Alia fonto de inspirateco estisAdriaen van Ostade, pentristo de la kampara vivo, kiu vivis enHaarlem. Ne estas konata ĉu Steen ankaŭ reale estis lernanto de Van Ostade.
La loĝdomo (meze) de Jan Steen
En 1648 Jan Steen aniĝis de la en tiu jaro fonditapentristogildo St. Lucas (Sankta Luko) en Leiden kaj kunlaboris kunGabriël Metsu. En 1649 Jan Steen ekloĝis ĉe pejzaĝo-pentristoJan van Goyen enHago kaj edziĝis al ties filino Margriet.
Ambaŭ pentristoj kunlaboris dum kvin jaroj. En 1654 li aniĝis de la loka civilgvardio. Steen transloĝiĝis verŝajne alDelft, kie li sen multe da sukceso ekspluatis latavernonDe Slange (La serpento). La loka ekonomio regresis post eksplodo, konata kiel latondrobato de Delft, ĉe kio multaj domoj detruiĝis.
Ekde 1656/1657 ĝis 1660 li vivis enWarmond kaj de 1660 ĝis 1670 enHaarlem, kie li trapasis sian plej produktivan periodon. En 1670, unu jaron post la morto de sia edzino, Steen reiris al Leiden, kie li loĝis la reston de sia vivo en la domo kiu li heredis de siaj gepatroj. Li reedziĝis en 1672 kun la vidvino Maria van Egmont, kun kiu li havis du gefilojn.
En 1671 li elektiĝis kiel ĉefo de la artisto-gildo. En 1672 Jan Steen malfermis tavernonde Vrede (La paco). En 1674 li denove fariĝis ĉefo de la Sint-Lucasgildo. En tiu tempo li ofte estis akompanata de la pentristoFrans van Mieris. Jan Steen mortis en 1679 kaj estis sepultita en la familia tombo en la Pieterskirko en Leiden. Lia filino Catherina edziniĝis al la marpentristoJan Porcellis.