GeneraloJames Wolfe (2a Januaro 1727 – 13a Septembro 1759) estis oficiro de laBrita Armeo, konata pro sia trejn-reformoj sed rememorita ĉefe pro sia venko super la francoj ĉe laBatalo de Kebeko en Kanado en 1759. La filo de elstara generalo, Leŭtenant-Generalo Edward Wolfe, li estis ricevinta sian unuan mision tre juna kaj faris etendan servon en Eŭropo dum laMilito de Aŭstria Sukcedo. Lia servo enFlandrio kaj enSkotlando, kie li partoprenis en la nuligon de laDua jakobita ribelo, alvokis atenton de liaj superuloj. Lia kariero estis haltigita de la Pactraktato de 1748 kaj li pasis multe de la venontaj ok jaroj enkazerne ĉe laSkotaj Altaj Teroj. Li iĝis leŭtenant-kolonelo kiam li estis ankoraŭ 23-jaraĝa.
La eksplodo de laSepjara Milito en 1756 havigis al Wolfe novajn oportunojn por karieravanco. Lia partopreno en la malsukcesa atako kontraŭRochefort en 1757 kondukis alWilliam Pitt nomumi lin vic-komandanto de ekspedicio por kapti la Fortikaĵon de Louisbourg. Sekve de la sukceso de tiu sieĝo de Louisbourg en 1758, li iĝis komandanto de trupo kiu navigadis la fluejon de laRivero Sankta Laŭrenco por kaptiKebekon. Post sieĝo Wolfe venkis super la franca truparo sub estreco deLouis-Joseph de Montcalm kio permesis la britajn fortojn kapti la urbon. Wolfe mortiĝis dum laBatalo de la Ebenaĵoj de Abrahamo pro vundoj el tri muskedaj kugloj.