Ignacy Błażej Franciszek KRASICKI (3-a de februaro 1735 – 14-a de marto 1801) estis pola nobelo kaj episkopo, ekde 1766princepiskopo de Varmio (germane Ermland) kaj ekde 1795ĉefepiskopo deGniezno (tial,primaso dePollando),pola grava poeto de laKlerismo[1] ("princo de poetoj"), kritikisto de la pastraro,[1] "La Fontaine de Pollando", aŭtoro de la unua pola romano, dramaturgo, ĵurnalisto, enciklopediisto, kaj tradukisto el la franca kaj greka.
Liaj plej elstaraj literaturaj verkoj estisBajki i przypowieści (Fabloj kaj Paraboloj, 1779),Satiroj (1779), kaj poeziaj leteroj kaj religia liriko, en kiu la artisteco de lia poezia lingvaĵo atingis pinton.[1]
Li debutis per la himnoŚwięta miłości kochanej ojczyzny (Sankta amo de amata patrujo). Poste li kreis ankaŭ la poemon hero-komikan (komedian eposon)Myszeida. Tiu malgranda verko iĝis prominenta. La intrigo de tiu humura eposo estas inspirata per la legendo priPopiel, la pola princo pagana kiu estis manĝita de musoj. La verko estas skribita per alta stilo malgraŭ la humura rakonto. Ĝi estas alegoria moko de laegoismo kaj drinkemo deSarmatoj. La aŭtoro kritikas tie la barokan tradicion literaturan.
Poste Krasicki kreis sian duan gravegan verkon por la pola kaj eŭropa literaturo - ĝi estis la unua pola romanoMikołaja Doświadczyńskiego przypadki (Aventuroj de Nikolao Doświadczyński). En la humura romano Krasicki priskribas malsaĝan polan nobelon kiu enamiĝinta al malriĉa Julianne estas sendita de sia patrino eksterlanden. Li vizitas la tutan Eŭropon deVieno ĝisParizo kaj poste li venas al Batavio, tamen lia ŝipo detruiĝas ĉe la bordo de lando Nipu (Japanio). Priskribo de tiuutopia lando estas la tuta kritiko de la klasika kulturo de la aŭtoro. Pola nobelo strebas reveni al Eŭropo kaj hispanoj lin malliberigas. Laborante en Sudameriko li poste estas liberigita kaj li revenas al Eŭropo. Post reveno al Pollando li zorgas pri la bono de sia lando. La tuta humura romano estis tre populara dum Klasikismo. La famo de Krasicki estis tiom granda ke li estis partoprenanto de famajtagmanĝoj ĵaŭdaj (pole:obiady czwartkowe - ĵaŭdoj kiam reĝoStanislao renkontiĝadis kun gravaj kulturaj personoj, kiuj estis simbolo de la pola klasikismo).
Grandan skandalon li provokis kiam li eldonisMonachomachia (Monaĥomaĥio - la batalo de monaĥoj). La hero-komika poemo estis satira priskribo demonaĥejoj. La humura batalo inter monaĥoj pro vino estas opiniata kiel majstra verko de la pola kaj eŭropa satira poezio. En la posta verkoAntymonachomachia li skribis:Ankaŭ rido povas esti ofte la instruo, kiam oni pri difektoj, ne pri personoj ridas. Post la falo de Pollando Krasicki ĝismorte estis kontraŭa al okupaciantoj. Li eĉ ne donis alFrederiko la 2-a Prusa sianomaĝon, nome tributo de vasaleco, sed li tamen tenis bonan amikecan rilaton al li.
