Heinrich Rudolf HERTZ [hajnriĥ rudolf herc] (naskiĝis la22-an de februaro,1857, mortis la1-an de januaro,1894) estisgermanafizikisto.
Naskiĝinte enHamburgo, li studis fizikon kaj matematikon enMunkeno kajBerlino. Li doktoriĝis en Berlino ĉeHermann von Helmholtz, kiu ekkonis lian grandan talenton, kaj habilitiĝis enKiel. De1885 ĝis1889 li okupis profesoran postenon en la universitato deKarlsruhe, kaj ekde1889 li estis profesoro pri fiziko enBonn.
Lia ĉefa merito estis la eksperimenta pruvo de la elektromagneta teorio de la lumo en1884 prezentita en1873 deJames Clerk Maxwell . Hertz pruvis, ke la elektreco en formo de elektromagnetajondoj propagiĝas je la sama rapideco kiel lumaj ondoj. Ankaŭ per diversaj aliaj eksperimentoj li pruvis, ke la radioondoj kaj la lumo estas samaj, nur kun aliaj frekvencoj. Liaj esploroj liveris la bazon por la evoluigo de la sendrata telegrafado kaj de laradiografio.
Lamezurunuo de lafrekvenco (unu oscilo po sekundo = 1 Hz,herco) estas nomata laŭ li.
Heinrich Rudolf Hertz mortis en la aĝo de apenaŭ 37 jaroj enBonn.
PIV registras lian nomon en la internaciigita formoHerco.
Multaj konstruaĵoj kaj stratoj nomiĝis por li, ekz. laHeinrich-Hertz-gimnazio enErfurto.
