 | Por samtitola artikolo vidu la paĝonFidoReto. |
Fido povas signifikonfidon al persono aŭ objekto,kredon je Dio aŭ al io ajn, aŭ sistemon de religia kredo. La esenco defido estas ke ĝi estas science nepravigebla. Ĝi estas bazata en personaj travivaĵoj kaj sentoj. Malsama olespero, ke indikas deziron por la estonteco, la koncepto defido entenas atendo kun elemento de certigo.
Sankta Paŭlo, apostolo deJesuo Kristo, provizis al ni eble la plej koncizan difinon defido: La fido estas realigo de esperataĵoj, provado de aferoj ne vidataj (Hebreoj 11:1).
Kvankam la parolofido havas multajn nuancojn da signifo, ĉe la fino ĝi restasrealigo de esperataĵoj, provado de aferoj ne vidataj.
El religia vidpunkto, "fido" estas la kredo je specialadogmoj, kiuj formas la diversaj religiojn.
Pri fidindeco de diraĵo, memoru ke senescepte ĉiuj artikolo deVikipedio, ekzemple, estas nur tiom fidinda, kiom fidindaj estas la fontoj, kiujn ĝi citas. Pri fontoj oni konsiderureferencoj kajhistoriaj fontoj
Ekzistas plurajproverboj pri fido en laProverbaro Esperanta deL. L. Zamenhof, inter ili[1]:
|
 | | „ Al glacio printempa kaj al amiko tro nova ne fidu. ” |
|
|
| | „ Ĉe plej granda fido memoru pri perfido. ” |
|
|
| | „ Ŝajnon ne fidu, juĝi ne rapidu. ” |
|
