| Fegeo | |
|---|---|
| rolulo de helena mitologio | |
| Informoj | |
| Sekso | vira |
| Patro | Alfeo |
| Infanoj | Alphesiboea • Pronoo • Agenor • Arsinoë • Axion • Temenus |
Laŭ lahelena mitologio,Fegeo (el lagrekaΦηγεύς, «manĝebla kverko»[1]), estis reĝo deFegeo aŭPsofiso, nordokcidenta urbo enArkadio[2]. La urbo Fegeo, kiu antaŭe nomiĝisErimanto, verŝajne ricevis sian nomon honore al tiu reĝo, kiun kelkaj konsideras fondinto de la urbo[3]. Tamen oni verŝajne ŝanĝis poste ĝian nomon denove al la definitiva: Psofiso[4][5].
Li estis filo de lariver-dioAlfeo (aŭ deInaĥo kajMelio, laŭ alternativa versio laŭ kiu li estus frato de la famaForoneo). Fegeo havis du filojn,Pronoo kajAgenoro, kaj filinon nomiĝintanArsinoo[6].Paŭzanio variigas la nomojn de la idaro de Fegeo: laŭ li, ili nomiĝisTemeno,Aksiono kajAlfesibeo, respektive[7].
Fegeo helpis kaj gastigisAlkmeonon, unu el laepigonoj kiu tiam suferadis la sencesan persekutadon de laerinioj ĉar li estis murdinta sian propran patrinon,Erifilo. Preskaŭ freneze, li atingis Psofison, kie Fegeo senpekigis lin. Iom poste Arsinoo, filino de Fegeo, enamiĝis kaj fine edziniĝis al Alkmeono. Okaze de la geedziĝo, la epigono donacis al sia nova edzino lakolieron kaj tunikon deHarmonio, kiuj antaŭe apartenis al sia patrino.
Tamen, la geedzeco daŭris malmulte, ĉar Alkmeono kaŝe forlasis Arsinoon kaj foriris al alia lando. Onidire, la grundo de Psofiso iĝis malfruktodona ĝuste pro la krima vivo de la ĵusalveninto, kaj orakolo konsilis lin translokiĝi al nova insulo kiu estis ĵus-spruĉinta el la akvo deAĥeloo. Laŭ la tradicio, la erinioj ne plu povus torturi lin en nova lando. Neniu vidis Alkmeonon denove ĝis kiam li revenis hejmen por peti la donacon kiun li faris al la filino de Fegeo. Por ĝin akiri senprobleme, li mensoge asertis ke ĝi estis bezonata por, per donado alorakolejo de Delfo, liberiĝi de la monstraj erinioj. Sed la vero estis ke Alkmeono sekrete edziĝis denove, alKaliroo, filino de la revera dio Aĥeloo, kiu postulis tiun donacon.
Naive, Arsinoo donis la kolieron kaj tunikon al sia eks-edzo, iluziplene pro la verŝajna reakordiĝo. Fegeo konsentis, sed maldiskreta servisto de Alkmeono informis lin pri la trompo, kaj la reĝo, ekkolerite, ordonis siajn filojn murdi Alkmeonon kiam li foriru el la reĝa palaco (por ne malobeo la sakralaj leĝoj pri gastigado. Do, Arsinoo, kiu sciis nenion pri tio, ĉeestis hororplene la morton de sia (laŭ ŝi) fidela edzo fare de siaj propraj fratoj. Sen ebligi Fegeon klarigi la kialojn, la princino alvokis teruran malbenon, laŭ kiu la murdistoj de sia edzo mortos antaŭ la sekva nov-luno.
En sia klopodo eviti la aŭguron, Fegeo malliberigis sian filinon en kofro kaj sendis ŝin al reĝo deNemeo. Li ankaŭ ordonis siajn filojn vojaĝi alDelfo por senpekiĝi. Sed kiam Kaliroo eksciis pri la murdo de Alkmeono, li petegis alZeŭso ke siaj filoj, ankoraŭ beboj, kresku tiel rapide ke ili kapablu venĝi sian patron. Pro kompato, kaj ĉar li emis amindumi la nimfon, la dio konsentis, doAkarnano kajAmfotero subite iĝis plenkreskuloj, kaj plenumis la deziron de sia patrino, ĉar ili tuj mortigis Pronoon kaj Agenoron kaj poste iris al Psofiso kaj murdis Fegeon kaj sian edzinon[8]. LaŭHigeno, Fegeo murdis sian nevinonKlitio, filino de Arsinoo kaj Alkmeono[9].
| Genealogia arbo de la mitaj reĝoj dePsofiso |
|---|
Krom la antaŭe priskribita,Fegeo estis ankaŭ la nomo de la jenajroluloj de la helena mitologio:
