Dielektriko estas materio (izolaĵo) malkonduktantaelektran kurenton, en kiuelektra kampo povas ekzisti en staranta stato.[1]
Kiam dielektriko estas submetita alelektra kampo, laelektraj ŝargoj ne fluas tra la materialo (kontraŭe al enkonduktilo), sed iomete ŝovas de la originaj neŭtralaj averaĝaj pozicioj, tiam kreantedupolusajn momantojn: pozitivaj ŝargoj translokiĝas laŭ elektraj kampolinioj, kaj la negativaj ŝargoj translokiĝas laŭ kontraŭaj direktoj. Tio kaŭzas internan elektran kampon, kiu parte malgrandigas la eksteran kampon en la dielektriko[2] .
Dum la termo "izolaĵo" rilatas al nebona elektrakonduktado, la termo "dielektriko" estas uzita por priskribi materialojn, kiuj okazas grandajn dupolusajn momantojn: tiu fenomeno nomiĝaspolarizado de materio. La termo "izolilo" rilatas al aĵo por izolikonduktilojn.
Tiu interago estas tradukita per la nombro nomitadielektra permeableco. Klasika ekzemplo estas la izolanta materialo inter la metalaj platoj dekondensatoroj, la dielektriko grandigas lakapacitancon de kondensatoro per la valoro de siarelativa permitiveco.
La vorto "dielektriko" venas de diskuto deWilliam Whewell, kiu parolis pri "dia-electric" (kies "dia" en laantikva greka lingvo "διά" signifas "per, tra, trans"), kiam li respondis al demando deMichael Faraday.
- pura akvo, dum kutima akvo konduketas elektron, pura akvo estas bonaizolaĵo, sed estas tre malfacile konservi ĝin pura por industria uzado,
- piraleno, antaŭe iam uzita por altpovumajtransformatoroj, sed kiu malaperas pro riskoj kontraŭ ĉirkaŭo,
- minerala oleo, kiu anstataŭaspiralenon entransformatoroj,
- vegetala oleo, kiu nun estas pliofte uzita kiel dielektriko en transformatoroj;
- ↑Plena Ilustrita Vortaro 2002 p. 236
- ↑Dielectric. Encyclopedia Britannica
