| Clovelly | |||
|---|---|---|---|
| vilaĝo | |||
 | |||
| vilaĝo carfree city(en)  civila paroĥo  vd | |||
| Administrado | |||
| Ŝtato |  Britio | ||
| Lando |  Anglio | ||
| Regiono | Sudokcidenta | ||
| Graflando | Devono | ||
| Distrikto | Torridge | ||
| Poŝtkodo | EX39 | ||
| En TTT | Oficiala retejo[+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 443 (paroĥo, en 2011) | ||
| Loĝdenso | 23 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 50° 59′ N,4° 24′ U(mapo)50.99-4.4Koordinatoj:50° 59′ N,4° 24′ U(mapo)[+] | ||
| Areo | 18 km² (1 800 ha)[+] | ||
| |||
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia KomunejoClovelly[+] | |||
Clovelly (prononcata persistemo IFAklˈo͡ʊvə͡li) estas vilaĝo kaj civila paroĥo enAnglio. Ĝi situas en laregionoSudokcidenta Anglio kaj la historiagraflandoDevono, kaj krome administre apartenas al la distriktoTorridge. Laŭ la censo de 2011, la tuta civila paroĥo havis 443 loĝantojn.
Temas pri estas fiŝkaptista vilaĝo ĉe la nordorienta marbordo de la graflandoDevono. Ĝi estis plej konata pro la romanoWestward Ho deCharles Kingsley.Charles Dickens ankaŭ priskribas la krutan areon ĉirkaŭ Clovelly en sia libroA message from the sea.
Clovelly allogas multajn turistojn pro sia pitoreska loko. La loko mem estas vizitebla nur piede. Por maljunuloj kaj malsanuloj, ekzistas servo de etaj taksioj kontraŭ pago, kiu prenas ĉi tiujn vizitantojn malsupren al la haveno sur asfalta vojo apud la vilaĝo. Tiu ĉi motorvetirile pasebla pado estas alie uzata por transporti provizojn al la hotelo en la haveno.
800 metrojn longa pavimo kun kelkaj ŝtupoj kondukas malsupren al la haveno, kie oni trovas kajan muron de la 14-a jarcento. La vilaĝo ankaŭ havas du kapelojn, restoraciojn, suvenirajn kaj metiistajn butikojn. Nekutime, turistojn oni povas gvidi tra la urbo ankaŭ sur azeno.
Multaj el la nun iom pli ol 400 loĝantoj ankoraŭ praktikas tradician fiŝkaptadon, pri kio atestas la tradiciaj blankaj fiŝkaptistaj domoj. La vilaĝo estas private posedata de la familio Rous dum 250 jaroj, kiuj uzas la enirpagojn kolektitajn ekde 1988 por konservi la vilaĝon.
| ||||||
