| Barclays | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
 | |||||
| universala banko • banko • negoco • publika kompaniovd | |||||
| Dum | 1690 - nekonata/nuntempe | ||||
| Jura formo | public limited company | ||||
| Sidejo | One Churchill Place | ||||
| Lando | Unuiĝinta Reĝlando (Britio) | ||||
| Estr(ar)o | Jes Staley | ||||
| Dungitoj | 79 900(stato: 2017) | ||||
| Agokampo | porprofita banko | ||||
| ISIN-kodo | GB0031348658 | ||||
| filiaj kompanioj | Barclays Bank • Barclays Bank PLC Francevd | ||||
| Posedataj kompanioj | ABSA Group Limited • Barclays Investment Bankvd | ||||
| |||||
| TTT | Oficiala retejo | ||||
Barclays (IFA:/ˈbɑːrkliz, -leɪz/) estasinternaciafinancaservo kompanio, bazita enLondono,Unuiĝinta Reĝlando. LaŭForbes revuo, en2010, la firmao estis la 10-a plej grandabanko en la mondo, kaj la 21-a en la mondo en liverado de financaj servoj[1].
La kompanio havas proksimume 48 milionojn da klientoj en pli ol 50 landoj kaj teritorioj traAfriko,Azio,Eŭropo,Nordameriko kajSudameriko. En junio 2010, la firmao havis totalajn aktivaĵojn de 1.94 duilionoj da eŭroj, kio igas ĝin la tria plej granda banko en la mondo, postBNP Paribas kajHSBC.
La investadministrada areto ĉe Barclays inkluzivas tri komercsekciojn: Barclays Capital (investbankado), Barclays Companies (komerca bankado) kaj Barclays Capital (kapitaladministrado)[2].
Barclays estas komercita ĉe laLondon Stock Exchange kaj estas parto de laFTSE 100. Ĝi ankaŭ estas komercita malĉefa sur laNovjorka Borso[3]. La ĉefsidejo de la firmao estas en lanubskrapulo ĉe 1 Churchill Street enLondono.
En 1968 ĝi estis la kvara plej granda banko en la mondo, kaj la plej granda eksterUsono. En 1970 la grupo havis ĉirkaŭ 5000 filiojn en 50 landoj. En 1974 la banko falis al la sesa loko en la mondo.
La banko estis implikita en laforex-skandalo kaj pagis monpunon de 2.3 miliardoj USD[4].
En2012, skandalo ekestis en la banko kiam evidentiĝis ke la banko ne sekvis la regulojn, la banko manipulis la LIBOR-interezokvoton (la interbankainterezoprocento enAnglio) same kiel la Euribor-interezokvoto (la interbanka interezokvoto enEŭropo). Post la eksplodo de la afero, la ĉefoficisto de la banko, Bob Diamond, kaj la prezidanto de la banko, Marcus Agius, eksiĝis de iliaj pozicioj. laLibor-afero kaŭzis ondojn en Usono kaj Britio kaj kelkaj postulis, ke ili estu enprizonigitaj[5][6][7].
En2012 la banko akiris la agadojn de laING Grupo en Britio kaj integris ĝin en ĝian komercon[8].
