Agnio estas la dua plej grava dio en laVedoj (postIndro, la dio de fulmotondro). Ĉirkaŭ 200 himnoj en laRigvedo alvokas lin, kaj ĝiaj dek ĉapitroj komencas kun laŭdoj al li. Agnio ankaŭ troviĝas en multajUpaniŝadoj.
La oferoj faritaj al Agnio celas aliajn diojn, ĉar Agnio estas la mesaĝisto al aliaj dioj. Li estas ĉiam juna kaj senmorta. Agnio estas la fajro de la suno, la fulmo, kaj la fajro en la doma fajrejo. Foje oni diras, ke Agnio estas la ĝemela frato de Indra, kaj kiel Indra li naskiĝis kun plena poveco kaj vigleco. Oni pretendas, ke Agnio estas la filo de dek patrinoj, kiuj ĉiuj estas fratinoj; tiuj reprezentas la dek fingrojn de la homo.[2]
Agnio amas kaj estas amata de ĉiuj siaj adorantoj. Li vizitas ĉies fornon, ĉu riĉulo aŭ malriĉulo. Li estas la peranto inter la dioj kaj la homaro.
Agnio ankaŭ havas la povecon fari homojn senmortaj kaj forigi ĉiujn pekojn, kiam oni estas mortanta.
En malfruaj epokoj la adorado de Agnio malpliiĝis, kaj li fariĝis enkarniĝo deŜivo aŭ deBrahmao. Finfine li estas nur alvokita per amantoj, kaj viroj, kiuj volas pliigi sian virecon. Eĉ nuntempe, la fajroritoj de Agnio estas grava parto de la hinduanupto.
_Hindu_wedding%2c_Saptapadi_ritual_before_Agni_Yajna.jpg)