FromProto-Italic*wetelos, fromProto-Indo-European*wet-(“year”), same source asAncient Greekἔταλον(étalon),Albanianviç,Albanianvit,Englishwether,Scotsweddir,woddir,wadder(“wether”),Dutchweder,weer(“wether”),GermanWidder(“wether, ram”),Swedishvädur(“wether, ram”),Icelandicveður(“wether, ram”). See alsoAncient GreekῙ̓ταλός(Ītalós).
vitulus m (genitivevitulī);second declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vitulus | vitulī |
| genitive | vitulī | vitulōrum |
| dative | vitulō | vitulīs |
| accusative | vitulum | vitulōs |
| ablative | vitulō | vitulīs |
| vocative | vitule | vitulī |