undr
FromProto-Germanic*wundrą, fromProto-Indo-European*wenh₁-(“to love”).
| neuter | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | undr | undrit | undr | undrin |
| accusative | undr | undrit | undr | undrin |
| dative | undri | undrinu | undrum | undrunum |
| genitive | undrs | undrsins | undra | undranna |