FromMiddle High Germansinnen, fromOld High Germansinnan, fromProto-West Germanic*sinnan.
sinnen (class 3strong,third-person singular presentsinnt,past tensesann,past participlegesonnen,past subjunctivesänneor(archaic)sönne,auxiliaryhaben)
infinitive | sinnen | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | sinnend | ||||
past participle | gesonnen | ||||
auxiliary | haben | ||||
indicative | subjunctive | ||||
singular | plural | singular | plural | ||
present | ichsinne | wirsinnen | i | ichsinne | wirsinnen |
dusinnst | ihrsinnt | dusinnest | ihrsinnet | ||
ersinnt | siesinnen | ersinne | siesinnen | ||
preterite | ichsann | wirsannen | ii | ichsänne1 ichsönne1,2 | wirsännen1 wirsönnen1,2 |
dusannst | ihrsannt | dusännest1 dusännst1 dusönnest1,2 dusönnst1,2 | ihrsännet1 ihrsännt1 ihrsönnet1,2 ihrsönnt1,2 | ||
ersann | siesannen | ersänne1 ersönne1,2 | siesännen1 siesönnen1,2 | ||
imperative | sinn (du) sinne (du) | sinnt (ihr) |
1Rare except in very formal contexts; alternative inwürde normally preferred.
2Archaic.
sinnen (femininesienen,neutersienen,pluralsienen,attributivesin)
possessive determiners | possessive pronouns | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine referent | other referent | masculine referent | other referent | ||||
singular | 1st | min | mien | minnen | mienen | ||
2nd | din | dien | dinnen | dienen | |||
3rd | m orn | sin | sien | sinnen | sienen | ||
f | hiere | hierens | |||||
plural | 1st | uus | uzen | ||||
2nd | jou | jouens | |||||
3rd | hiere | hierens |
sinnen
sinnen
sinnen