quīlibet m (femininequaelibet,neuter (adj.)quodlibet,neuter (noun)quidlibet)
Relative/interrogative determiner with anindeclinable portion.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | quīlibet1 quislibet | quaelibet | quodlibet | quīlibet1 | quaelibet | ||
| genitive | cuiuslibet1 | quōrumlibet | quārumlibet | quōrumlibet | |||
| dative | cuilibet1 | quibuslibet quīslibet1 | |||||
| accusative | quemlibet | quamlibet | quodlibet | quōslibet | quāslibet | quaelibet | |
| ablative | quōlibet | quālibet | quōlibet | quibuslibet quīslibet1 | |||
| vocative | — | — | |||||
1In Republican Latin or earlier, alternative spellings could be found for the following forms ofquī/quis and its compounds: the masculine nominative singular or pluralquī (old spellingquei), the genitive singularcuius (old spellingquoius), the dative singularcui (old spellingquoi orquoiei), the dative/ablative pluralquīs (old spellingqueis).