milito
- first-personsingularpresentindicative ofmilitar
milito
- first-personsingularpresentindicative ofmilitar
militi +-o
- IPA(key): /miˈlito/
- Rhymes:-ito
- Hyphenation: mi‧li‧to
milito (accusative singularmiliton,pluralmilitoj,accusative pluralmilitojn)
- (military)war
- StelajMilitoj ―StarWars
- La Usona EnlandaMilito daŭris de 1861 ĝis 1865. ―The American CivilWar lasted from 1861 to 1865.
- Milito,Milito neniam ŝanĝiĝas. ―War,war never changes.
milito
- first-personsingularpresentindicative ofmilitar
FromEsperantomilito(“war”).
milito (pluralmiliti)
- (military)war
milito
- first-personsingularpresentindicative ofmilitare
Frommīles(“soldier”).
mīlitō (present infinitivemīlitāre,perfect activemīlitāvī,supinemīlitātum);first conjugation
- to be asoldier, to act as a soldier
- Ovidius,Amores; Liber I, Caput IX
- Militat omnis amans.
- Every loveris a soldier.
- towagewar
- (Medieval Latin) toserve,discharge anoffice
c.1202,Ralph de Diceto,Ymagines historiarum,a. 1163:Asserit namque rex, juxta dignitatem regni, quod[…] nullusmilitans regi[…] est excommunicandus ab aliquo.- For the king declares, according to the dignity of the kingship, that […] no oneserving the king […] is to be excommunicated by anyone.
- “milito”, inCharlton T. Lewis and Charles Short (1879)A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "militare", in Charles du Fresne du Cange’sGlossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- “milito”, inCharlton T. Lewis (1891)An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- milito inGaffiot, Félix (1934)Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894)Latin Phrase-Book[1], London:Macmillan and Co.
- to teach some one letters:erudire aliquem artibus, litteris (buterudire aliquem in iure civili, in re militari)
- to possess great experience in military matters:magnum usum in re militari habere (Sest. 5. 12)
- (ambiguous) military age:aetas militaris
- (ambiguous) to levy troops:milites (exercitum) scribere, conscribere
- (ambiguous) to compel communities to provide troops:imperare milites civitatibus
- (ambiguous) to make soldiers take the military oath:milites sacramento rogare, adigere
- (ambiguous) light infantry:milites levis armaturae
- (ambiguous) soldiers collected in haste; irregulars:milites tumultuarii (opp.exercitus iustus) (Liv. 35. 2)
- (ambiguous) mercenary troops:milites mercennarii orexercitus conducticius
- (ambiguous) to have had no experience in war:rei militaris rudem esse
- (ambiguous) to keep good discipline amongst one's men:milites disciplina coercere
- (ambiguous) to keep good discipline amongst one's men:milites coercere et in officio continere (B. C. 1. 67. 4)
- (ambiguous) to take the troops to their winter-quarters:milites in hibernis collocare, in hiberna deducere
- (ambiguous) to leave troops to guard the camp:praesidio castris milites relinquere
- (ambiguous) to harangue the soldiers:contionari apud milites (B. C. 1. 7)
- (ambiguous) to harangue the soldiers:contionem habere apud milites
- (ambiguous) to disembark troops:milites in terram, in terra exponere
- Niermeyer, Jan Frederik (1976) “militare”, inMediae Latinitatis Lexicon Minus,Leiden,Boston:E. J. Brill, page679
milito
- first-personsingularpresentindicative ofmilitar
- IPA(key): /miˈlito/[miˈli.t̪o]
- Rhymes:-ito
- Syllabification:mi‧li‧to
milito
- first-personsingularpresentindicative ofmilitar