Derived fromindigēns(“needing, requiring”) +-ia.
indigentia f (genitiveindigentiae);first declension
First-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | indigentia | indigentiae |
genitive | indigentiae | indigentiārum |
dative | indigentiae | indigentiīs |
accusative | indigentiam | indigentiās |
ablative | indigentiā | indigentiīs |
vocative | indigentia | indigentiae |
indigentia