gutt (pluralgutts)
FromOld High Germanguot, fromProto-Germanic*gōdaz. Cognate withGermangut,Dutchgoed,Englishgood,Icelandicgóður.
gutt (masculinegudden,neutergutt,comparativebesser,superlativeambeschten)
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | |||
| predicative | hien assgutt | si assgutt | et assgutt | si si(nn)gutt | |
| nominative / accusative | attributive and/or after determiner | gudden | gutt | gutt | gutt |
| independent without determiner | guddes | gudder | |||
| dative | after any declined word | gudden | gudder | gudden | gudden |
| as first declined word | guddem | guddem | |||
gutt

Possibly fromDutchguit(“troublemaker”).
gutt m (definite singulargutten,indefinite pluralgutter,definite pluralguttene)
gutt m (definite singulargutten,indefinite pluralguttar,definite pluralguttane)
FromProto-West Germanic*gutt, a byform ofProto-West Germanic*gutō, fromProto-Germanic*gutô(“channel, trough, gutter”), fromProto-Indo-European*ǵʰewd-(“to pour”).
gutt m
Stronga-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | gutt | guttas |
| accusative | gutt | guttas |
| genitive | guttes | gutta |
| dative | gutte | guttum |