FromProto-Germanic*gunþiz, fromProto-Indo-European*gʷʰéntis(“act of killing, blow”), from*gʷʰen-(“to strike, kill”).
gunnr f (genitivegunnar,dativegunni)
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | gunnr | gunnrin | gunnar | gunnarnar |
| accusative | gunni | gunnina | gunnar | gunnarnar |
| dative | gunni | gunninni | gunnum | gunnunum |
| genitive | gunnar | gunnarinnar | gunna | gunnanna |