furi
Clipping and-idiminutive offura orfurcsa(“strange, odd, weird”).
furi (comparativefuribb,superlativelegfuribb)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | furi | furik |
| accusative | furit | furikat |
| dative | furinak | furiknak |
| instrumental | furival | furikkal |
| causal-final | furiért | furikért |
| translative | furivá | furikká |
| terminative | furiig | furikig |
| essive-formal | furiként | furikként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | furiban | furikban |
| superessive | furin | furikon |
| adessive | furinál | furiknál |
| illative | furiba | furikba |
| sublative | furira | furikra |
| allative | furihoz | furikhoz |
| elative | furiból | furikból |
| delative | furiról | furikról |
| ablative | furitól | furiktól |
| non-attributive possessive – singular | furié | furiké |
| non-attributive possessive – plural | furiéi | furikéi |
furi
fūrī
furi
furi
furi
FromProto-West Germanic*furi, see also Old Englishfor, Old Norsefyrir.
furi(takes accusative)
FromProto-West Germanic*furi, see also Old Englishfor, Old Norsefyrir.
furi
furi