FromOld Norsedyngja, fromProto-Germanic*dungijǭ.
dyngia f
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | dyngia | dyngian | dyngiu(r),-o(r) | dyngiuna(r),-ona(r) |
accusative | dyngiu,-o | dyngiuna,-ona | dyngiu(r),-o(r) | dyngiuna(r),-ona(r) |
dative | dyngiu,-o | dyngiunni,-onne | dyngium,-om | dyngiumin,-omen |
genitive | dyngiu,-o | dyngiunna(r),-onna(r) | dyngna | dyngnanna |