FromOld Norsedylgja(“enmity, hostility”), to the same root asdólgur(“bully”), fromOld Norsedolgr(“enemy”), originally from aProto-Germanic*dula stem, an ablaut biform to the stem ofIcelandicdvali,Swedishdvala(“dormancy”). Cognate toOld Swedishdylghia(“enmity”),Swedishdöddölja,dödölja(“enemy revenant”),dulga(“unclarity, secrecy”),duls-(“secrecy, denial”),dölja(“hide”),dolt(“hidden”),dolsk(“sneaky”),doll(“confused, mad, crazy”).
dylgja f (genitive singulardylgju,nominative pluraldylgjur)
dylgja (weak verb,third-person singular past indicativedylgjaði,supinedylgjað)
| infinitivenafnháttur | aðdylgja | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| supinesagnbót | dylgjað | |||||
| present participle | dylgjandi | |||||
| indicative | subjunctive | |||||
| present | past | present | past | |||
| singular | ég | dylgja | dylgjaði | dylgi | dylgjaði | |
| þú | dylgjar | dylgjaðir | dylgir | dylgjaðir | ||
| hann, hún, það | dylgjar | dylgjaði | dylgi | dylgjaði | ||
| plural | við | dylgjum | dylgjuðum | dylgjum | dylgjuðum | |
| þið | dylgið | dylgjuðuð | dylgið | dylgjuðuð | ||
| þeir, þær, þau | dylgja | dylgjuðu | dylgi | dylgjuðu | ||
| imperativeboðháttur | ||||||
| singular | þú | dylgja (þú),dylgjaðu | ||||
| plural | þið | dylgið (þið),dylgiði1 | ||||