Borrowed fromOttoman Turkishدشمن(düşman), fromClassical Persianدُشْمَن(dušman). Akin todušmànluk anddȋn-dȕšman.
dȕšmanordùšmān m anim (Cyrillic spellingду̏шманorду̀шма̄н)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dušman | dušmani |
| genitive | dušmana | dušmana |
| dative | dušmanu | dušmanima |
| accusative | dušmana | dušmane |
| vocative | dušmane | dušmani |
| locative | dušmanu | dušmanima |
| instrumental | dušmanom | dušmanima |