Borrowed fromLatindiscernere(“to separate, divide, distinguish, discern”), with normal change of conjugation to-ir.
discernir (first-person singular presentdiscerneixo,first-person singular preteritediscerní,past participlediscernit)
- (transitive) todistinguish,discern
Learned borrowing fromLatindiscernere(“to separate, divide, distinguish, discern”), fromdis-(“apart”) +cernere(“to separate”), fromProto-Indo-European*krey-.
discernir (first-person singular presentdiscirno,third-person singular presentdiscirne,first-person singular preteritediscernín,past participlediscernido)
discernir (first-person singular presentdiscirno,third-person singular presentdiscerne,first-person singular preteritediscernimordiscerni,past participlediscernido,reintegrationist norm)
- todistinguish,discern
Conjugation ofdiscernir (e becomesi when stressed)
| Singular | Plural |
|---|
First-person (eu) | Second-person (ti /tu) | Third-person (ele /ela /você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles /elas /vocês) |
|---|
| Infinitive |
|---|
| Impersonal | discernir |
|---|
| Personal | discernir | discernires | discernir | discernirmos | discernirdes | discernirem |
|---|
| Gerund |
|---|
| discernindo |
| Past participle |
|---|
| Masculine | discernido | discernidos |
|---|
| Feminine | discernida | discernidas |
|---|
| Indicative |
|---|
| Present | discirno | discernes | discerne | discernimos | discernides,discernis | discernem |
|---|
| Imperfect | discernia | discernias | discernia | discerníamos | discerníades,discerníeis,discerníais1 | discerniam |
|---|
| Preterite | discernim,discerni | discerniste,discerniche1 | discerniu | discernimos | discernistes | discernírom,discerniram |
|---|
| Pluperfect | discernira | discerniras | discernira | discerníramos | discernírades,discerníreis,discernírais1 | discerniram |
|---|
| Future | discernirei | discernirás | discernirá | discerniremos | discerniredes,discernireis | discernirám,discernirão |
|---|
| Conditional | discerniria | discernirias | discerniria | discerniríamos | discerniríades,discerniríeis,discerniríais1 | discerniriam |
|---|
| Subjunctive |
|---|
| Present | discirna | discirnas | discirna | discirnamos | discirnades,discirnais | discirnam |
|---|
| Imperfect | discernisse | discernisses | discernisse | discerníssemos | discerníssedes,discernísseis | discernissem |
|---|
| Future | discernir | discernires | discernir | discernirmos | discernirdes | discernirem |
|---|
| Imperative |
|---|
| Affirmative | | discerne | discirna | discirnamos | discernide,discerni | discirnam |
|---|
| Negative (nom) | nomdiscirnas | nomdiscirna | nomdiscirnamos | nomdiscirnades,nomdiscirnais | nomdiscirnam |
|---|
Borrowed fromLatindiscernere(“to separate, divide, distinguish, discern”), fromdis-(“apart”) +cernere(“to separate”), fromProto-Indo-European*krey-.
- (Portugal)IPA(key): (careful pronunciation)/diʃ.sɨɾˈniɾ/,/di.ʃɨɾˈniɾ/
- (Southern Portugal)IPA(key): (careful pronunciation)/diʃ.sɨɾˈni.ɾi/,/di.ʃɨɾˈni.ɾi/
discernir (first-person singular presentdiscirno,third-person singular presentdiscerne,first-person singular preteritediscerni,past participlediscernido)
- todistinguish,discern
Borrowed fromLatindiscernere(“to separate, divide, distinguish, discern”), fromdis-(“apart”) +cernere(“to separate”), fromProto-Indo-European*krey-.
discernir (first-person singular presentdiscierno,first-person singular preteritediscerní,past participlediscernido)
- todiscern
- Synonym:adivinar
- todistinguish
- Synonym:distinguir
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayanvoseo prefers thetú form for the present subjunctive.
Selected combined forms ofdiscernir (e-ie alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural |
|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person |
|---|
| with infinitivediscernir | dative | discernirme | discernirte | discernirle,discernirse | discernirnos | discerniros | discernirles,discernirse |
|---|
| accusative | discernirme | discernirte | discernirlo,discernirla,discernirse | discernirnos | discerniros | discernirlos,discernirlas,discernirse |
|---|
|
|---|
| with gerunddiscerniendo | dative | discerniéndome | discerniéndote | discerniéndole,discerniéndose | discerniéndonos | discerniéndoos | discerniéndoles,discerniéndose |
|---|
| accusative | discerniéndome | discerniéndote | discerniéndolo,discerniéndola,discerniéndose | discerniéndonos | discerniéndoos | discerniéndolos,discerniéndolas,discerniéndose |
|---|
|
|---|
| with informal second-person singulartú imperativediscierne | dative | disciérneme | disciérnete | disciérnele | disciérnenos | not used | disciérneles |
|---|
| accusative | disciérneme | disciérnete | disciérnelo,disciérnela | disciérnenos | not used | disciérnelos,disciérnelas |
|---|
|
|---|
| with informal second-person singularvos imperativediscerní | dative | discernime | discernite | discernile | discerninos | not used | discerniles |
|---|
| accusative | discernime | discernite | discernilo,discernila | discerninos | not used | discernilos,discernilas |
|---|
|
|---|
| with formal second-person singular imperativediscierna | dative | disciérname | not used | disciérnale,disciérnase | disciérnanos | not used | disciérnales |
|---|
| accusative | disciérname | not used | disciérnalo,disciérnala,disciérnase | disciérnanos | not used | disciérnalos,disciérnalas |
|---|
|
|---|
| with first-person plural imperativediscernamos | dative | not used | discernámoste | discernámosle | discernámonos | discernámoos | discernámosles |
|---|
| accusative | not used | discernámoste | discernámoslo,discernámosla | discernámonos | discernámoos | discernámoslos,discernámoslas |
|---|
|
|---|
| with informal second-person plural imperativediscernid | dative | discernidme | not used | discernidle | discernidnos | discerníos | discernidles |
|---|
| accusative | discernidme | not used | discernidlo,discernidla | discernidnos | discerníos | discernidlos,discernidlas |
|---|
|
|---|
| with formal second-person plural imperativedisciernan | dative | disciérnanme | not used | disciérnanle | disciérnannos | not used | disciérnanles,disciérnanse |
|---|
| accusative | disciérnanme | not used | disciérnanlo,disciérnanla | disciérnannos | not used | disciérnanlos,disciérnanlas,disciérnanse |
|---|