FromMiddle Dutchdijn, fromOld Dutchthīn, fromProto-Germanic*þīnaz.
dijn
- (obsolete or archaic)your,thy
- late16th c., Philips Marnix van Sint Aldegonde, "Wilhelmus van Nassouwe", (modern, redacted version), stanza 7.
Van al die mij bezwaren en mijn vervolgers zijn,
mijn God, wil toch bewaren den trouwen dienaardijn;
dat zij mij niet verrassen in hunnen bozen moed,
hun handen niet en wassen in mijn onschuldig bloed!- (please add an English translation of this usage example)
- Entirely obsolete in Dutch and thus no longer found even in Biblical or poetic usage (unlike Englishthy).
- The only exception is the expressionmijn en dijn(“one's own and other people's property”). For example:Hij heeft moeite met het onderscheid tussenmijn en dijn(literally“He has trouble with the difference betweenmine and yours”), which would mean the person is unreliable in money matters, may commit petty thefts, will not return borrowed goods, etc.
FromOld Dutchthīn, fromProto-Germanic*þīnaz.
dijn
- thy,your(singular, informal)
See usage notes fordu.
| Determiner |
|---|
| Masculine | Feminine | Neuter | Plural |
|---|
| Nominative | dijn | dine | dijn | dine |
|---|
| Accusative | dinen | dine | dijn | dine |
|---|
| Genitive | dijns | diere | dijns | diere |
|---|
| Dative | dinen | diere | dinen | dinen |
|---|
