| verbal noun | atáthú |
|---|
| past participle | atáite |
|---|
| tense | singular | plural | relative | autonomous |
|---|
| first | second | third | first | second | third |
|---|
| indicative |
|---|
| present | atáthaím | atáthaíonn tú; atáthaír† | atáthaíonn sé, sí | atáthaímid; atáthaíonn muid | atáthaíonn sibh | atáthaíonn siad; atáthaíd† | aatáthaíonn; aatáthaíos / an-atáthaíonn* | atáthaítear |
|---|
| past | d'atáthaigh mé;d'atáthaíos / atáthaigh mé‡;atáthaíos‡ | d'atáthaigh tú;d'atáthaís / atáthaigh tú‡;atáthaís‡ | d'atáthaigh sé, sí / atáthaigh sé, sí‡ | d'atáthaíomar;d'atáthaigh muid / atáthaíomar‡;atáthaigh muid‡ | d'atáthaigh sibh;d'atáthaíobhair / atáthaigh sibh‡;atáthaíobhair‡ | d'atáthaigh siad;d'atáthaíodar / atáthaigh siad‡;atáthaíodar‡ | ad'atáthaigh / aratáthaigh* | atáthaíodh; hatáthaíodh† |
|---|
| past habitual | d'atáthaínn / atáthaínn‡;n-atáthaínn‡‡ | d'atáthaíteá / atáthaíteá‡;n-atáthaíteᇇ | d'atáthaíodh sé, sí / atáthaíodh sé, sí‡;n-atáthaíodh sé, s퇇 | d'atáthaímis;d'atáthaíodh muid / atáthaímis‡;atáthaíodh muid‡;n-atáthaímis‡‡;n-atáthaíodh muid‡‡ | d'atáthaíodh sibh / atáthaíodh sibh‡;n-atáthaíodh sibh‡‡ | d'atáthaídís;d'atáthaíodh siad / atáthaídís;atáthaíodh siad‡;n-atáthaídís‡‡;n-atáthaíodh siad‡‡ | ad'atáthaíodh / an-atáthaíodh* | d'atáthaítí / atáthaítí‡;n-atáthaít퇇 |
|---|
| future | atáthóidh mé; atáthód; atáthóchaidh mé† | atáthóidh tú; atáthóir†; atáthóchaidh tú† | atáthóidh sé, sí; atáthóchaidh sé, sí† | atáthóimid; atáthóidh muid; atáthóchaimid†; atáthóchaidh muid† | atáthóidh sibh; atáthóchaidh sibh† | atáthóidh siad; atáthóid†; atáthóchaidh siad† | aatáthóidh; aatáthós; aatáthóchaidh†; aatáthóchas† / an-atáthóidh*; an-atáthóchaidh*† | atáthófar;atáthóchar† |
|---|
| conditional | d'atáthóinn;d'atáthóchainn† /atáthóinn‡;atáthóchainn†‡;n-atáthóinn‡‡;n-atáthóchainn†‡‡ | d'atáthófá;d'atáthóchthᆠ/atáthófá‡;atáthóchthᆇ;n-atáthófᇇ;n-atáthóchthᆇ‡ | d'atáthódh sé, sí;d'atáthóchadh sé, sí† /atáthódh sé, sí‡;atáthóchadh sé, s톇;n-atáthódh sé, s퇇;n-atáthóchadh sé, s톇‡ | d'atáthóimis;d'atáthódh muid;d'atáthóchaimis†;d'atáthóchadh muid† /atáthóimis‡;atáthódh muid‡;atáthóchaimis†‡;atáthóchadh muid†‡;n-atáthóimis‡‡;n-atáthódh muid‡‡;n-atáthóchaimis†‡‡;n-atáthóchadh muid†‡‡ | d'atáthódh sibh;d'atáthóchadh sibh† /atáthódh sibh‡;atáthóchadh sibh†‡;n-atáthódh sibh‡‡;n-atáthóchadh sibh†‡‡ | d'atáthóidís;d'atáthódh siad;d'atáthóchadh siad† /atáthóidís‡;atáthódh siad‡;atáthóchadh siad†‡;n-atáthóidís‡‡;n-atáthódh siad‡‡;n-atáthóchadh siad†‡‡ | ad'atáthódh; ad'atáthóchadh† / an-atáthódh*; an-atáthóchadh*† | d'atáthófaí;d'atáthóchthaí† /atáthófaí‡;atáthóchtha톇;n-atáthófa퇇;n-atáthóchtha톇‡ |
|---|
| subjunctive |
|---|
| present | gon-atáthaí mé; gon-atáthaíod† | gon-atáthaí tú; gon-atáthaír† | gon-atáthaí sé, sí | gon-atáthaímid; gon-atáthaí muid | gon-atáthaí sibh | gon-atáthaí siad; gon-atáthaíd† | — | gon-atáthaítear |
|---|
| past | dán-atáthaínn | dán-atáthaíteá | dán-atáthaíodh sé, sí | dán-atáthaímis; dán-atáthaíodh muid | dán-atáthaíodh sibh | dán-atáthaídís; dán-atáthaíodh siad | — | dán-atáthaítí |
|---|
| imperative |
|---|
| – | atáthaím | atáthaigh | atáthaíodh sé, sí | atáthaímis | atáthaígí; atáthaídh† | atáthaídís | — | atáthaítear |
|---|