arvailu
Inflection ofarvailu (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | arvailu | arvailut | |
genitive | arvailun | arvailujen arvailuiden arvailuitten | |
partitive | arvailua | arvailuja arvailuita | |
illative | arvailuun | arvailuihin | |
singular | plural | ||
nominative | arvailu | arvailut | |
accusative | nom. | arvailu | arvailut |
gen. | arvailun | ||
genitive | arvailun | arvailujen arvailuiden arvailuitten | |
partitive | arvailua | arvailuja arvailuita | |
inessive | arvailussa | arvailuissa | |
elative | arvailusta | arvailuista | |
illative | arvailuun | arvailuihin | |
adessive | arvailulla | arvailuilla | |
ablative | arvailulta | arvailuilta | |
allative | arvailulle | arvailuille | |
essive | arvailuna | arvailuina | |
translative | arvailuksi | arvailuiksi | |
abessive | arvailutta | arvailuitta | |
instructive | — | arvailuin | |
comitative | See the possessive forms below. |