Derived fromamīcus(“friend”) +-ulus(diminutive suffix).
amīculus m (genitiveamīculī,feminineamīcula);second declension
Second-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | amīculus | amīculī |
genitive | amīculī | amīculōrum |
dative | amīculō | amīculīs |
accusative | amīculum | amīculōs |
ablative | amīculō | amīculīs |
vocative | amīcule | amīculī |