akr
FromProto-Germanic*akraz, whence alsoOld Englishæcer,Old High Germanackar, fromProto-Indo-European*h₂éǵros.
akr m (genitiveakrs,pluralakrar)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | akr | akrinn | akrar | akrarnir |
accusative | akr | akrinn | akra | akrana |
dative | akri | akrinum | ǫkrum | ǫkrunum |
genitive | akrs | akrsins | akra | akranna |
Borrowed fromEnglishacre.[1] First attested in the 19th century.[2]