agna
Fromagnus(“lamb”) +-a(feminine suffix).
agna f (genitiveagnae);first declension
Note that the ablative plural has the alternative formagnabus.
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | agna | agnae |
| genitive | agnae | agnārum |
| dative | agnae | agnīs |
| accusative | agnam | agnās |
| ablative | agnā | agnīs |
| vocative | agna | agnae |
FromProto-Indo-European*aḱanā (compareEnglishawn,Lithuanianašni̇̀s(“edge, blade”),Czechosina,Ancient Greekἄκαινα(ákaina,“spike, prick”),ἄκανος(ákanos,“pine-thistle”),Sanskritअशनि(aśáni,“thunderbolt, arrow tip”), fromProto-Indo-European*h₂eḱ-(“sharp”).
agna f (genitiveagnae);first declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | agna | agnae |
| genitive | agnae | agnārum |
| dative | agnae | agnīs |
| accusative | agnam | agnās |
| ablative | agnā | agnīs |
| vocative | agna | agnae |
agna
āgna
agna (presentagnar,preteriteagnade,supineagnat,imperativeagna)
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | agna | agnas | ||
| supine | agnat | agnats | ||
| imperative | agna | — | ||
| imper. plural1 | agnen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | agnar | agnade | agnas | agnades |
| ind. plural1 | agna | agnade | agnas | agnades |
| subjunctive2 | agne | agnade | agnes | agnades |
| present participle | agnande | |||
| past participle | agnad | |||
1 Archaic.2 Dated. Seethe appendix on Swedish verbs.