Borrowed fromAncient Greekἄκινος(ákinos).
acinos f (genitiveacinī);second declension
Second-declension noun (Greek-type).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | acinos | acinī acinoe |
| genitive | acinī | acinōrum |
| dative | acinō | acinīs |
| accusative | acinon | acinōs |
| ablative | acinō | acinīs |
| vocative | acine | acinī acinoe |
acinōs
acinos m orn (feminine singularacinoasă,masculine pluralacinoși,feminine/neuter pluralacinoase)
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative | indefinite | acinos | acinoasă | acinoși | acinoase | |||
| definite | acinosul | acinoasa | acinoșii | acinoasele | ||||
| genitive- dative | indefinite | acinos | acinoase | acinoși | acinoase | |||
| definite | acinosului | acinoasei | acinoșilor | acinoaselor | ||||