absconsa
absconsa
abscōnsa f (genitiveabscōnsae);first declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | abscōnsa | abscōnsae |
| genitive | abscōnsae | abscōnsārum |
| dative | abscōnsae | abscōnsīs |
| accusative | abscōnsam | abscōnsās |
| ablative | abscōnsā | abscōnsīs |
| vocative | abscōnsa | abscōnsae |
abscōnsa
abscōnsā
abscōnsā