(Thisetymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at theEtymology scriptorium.)
Abrōnius m (genitiveAbrōniīorAbrōnī);second declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Abrōnius | Abrōniī |
| genitive | Abrōniī Abrōnī1 | Abrōniōrum |
| dative | Abrōniō | Abrōniīs |
| accusative | Abrōnium | Abrōniōs |
| ablative | Abrōniō | Abrōniīs |
| vocative | Abrōnī | Abrōniī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).