узна́ть• (uznátʹ) pf (imperfectiveзнатьorузнава́ть)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | узна́ть uznátʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | узна́вший uznávšij |
| passive | — | у́знанный úznannyj |
| adverbial | — | узна́в uznáv, узна́вши uznávši |
| present tense | future tense | |
| 1stsingular (я) | — | узна́ю uznáju |
| 2ndsingular (ты) | — | узна́ешь uznáješʹ |
| 3rdsingular (он/она́/оно́) | — | узна́ет uznájet |
| 1stplural (мы) | — | узна́ем uznájem |
| 2ndplural (вы) | — | узна́ете uznájete |
| 3rdplural (они́) | — | узна́ют uznájut |
| imperative | singular | plural |
| 2nd (ты/вы) | узна́й uznáj | узна́йте uznájte |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | узна́л uznál | узна́ли uználi |
| feminine (я/ты/она́) | узна́ла uznála | |
| neuter (оно́) | узна́ло uználo | |
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | узна́ть uznátʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | узна́вшій uznávšij |
| passive | — | у́знанный úznannyj |
| adverbial | — | узна́въ uznáv, узна́вши uznávši |
| present tense | future tense | |
| 1stsingular (я) | — | узна́ю uznáju |
| 2ndsingular (ты) | — | узна́ешь uznáješʹ |
| 3rdsingular (он/она́/оно́) | — | узна́етъ uznájet |
| 1stplural (мы) | — | узна́емъ uznájem |
| 2ndplural (вы) | — | узна́ете uznájete |
| 3rdplural (они́) | — | узна́ютъ uznájut |
| imperative | singular | plural |
| 2nd (ты/вы) | узна́й uznáj | узна́йте uznájte |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | узна́лъ uznál | узна́ли uználi |
| feminine (я/ты/она́) | узна́ла uznála | |
| neuter (оно́) | узна́ло uználo | |