Inherited fromOld East Slavicвѣкъ(věkŭ), fromProto-Slavic*věkъ.
вік• (vik) m inan (genitiveві́ку,nominative pluralвіки́,genitive pluralвікі́в)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | вік vik | віки́ viký |
| genitive | ві́ку víku | вікі́в vikív |
| dative | ві́кові,ві́ку víkovi,víku | віка́м vikám |
| accusative | вік vik | віки́ viký |
| instrumental | ві́ком víkom | віка́ми vikámy |
| locative | ві́ці víci | віка́х vikáx |
| vocative | ві́ку víku | віки́ viký |
вік• (vik) m inan (genitiveві́ку,uncountable)
| singular | |
|---|---|
| nominative | вік vik |
| genitive | ві́ку víku |
| dative | ві́кові,ві́ку víkovi,víku |
| accusative | вік vik |
| instrumental | ві́ком víkom |
| locative | ві́ці,віку́1 víci,vikú1 |
| vocative | ві́ку víku |
See the etymology of the correspondinglemma form.