аберра́тор• (aberrátor) m inan (genitiveаберра́тора,nominative pluralаберра́торы,genitive pluralаберра́торов)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | аберра́тор aberrátor | аберра́торы aberrátory |
| genitive | аберра́тора aberrátora | аберра́торов aberrátorov |
| dative | аберра́тору aberrátoru | аберра́торам aberrátoram |
| accusative | аберра́тор aberrátor | аберра́торы aberrátory |
| instrumental | аберра́тором aberrátorom | аберра́торами aberrátorami |
| prepositional | аберра́торе aberrátore | аберра́торах aberrátorax |