Inherited from the mediaevalByzantine Greekβουνό, βουνόν(bounó, bounón), ametaplasm to neuter of theAncient Greekβουνός(bounós,“hill”,masculine) of uncertain etymology, probably in accordance to the masculineὄρος(óros,“mountain”).[1] A connection toβουβών(boubṓn) is very unlikely.[2]
CompareMariupol Greekвуно́(vunó).
- IPA(key): /vuˈno/
- Hyphenation:βου‧νό
βουνό• (vounó) n (pluralβουνά)
- mountain
Το όρος Έβερεστ είναι το ψηλότεροβουνό της οροσειράς των Ιμαλαΐων.- To óros Éverest eínai to psilóterovounó tis oroseirás ton Imalaḯon.
- Mount Everest is the highestmountain in the Himalayan massif.
- mountainouscountryside
- (figuratively)heavyworkload,mountain ofwork
- βουνό(vounó) is more typically used as a general term for a mountain, than in its name when its synonymόρος(óros) might be used.
Declension ofβουνό | singular | plural |
|---|
| nominative | βουνό(vounó) | βουνά(vouná) |
|---|
| genitive | βουνού(vounoú) | βουνών(vounón) |
|---|
| accusative | βουνό(vounó) | βουνά(vouná) |
|---|
| vocative | βουνό(vounó) | βουνά(vouná) |
|---|
- ακροβούνι n(akrovoúni,“peak, sharp summit”)
- βουνάκι n(vounáki,“hill”)
- βουνί n(vouní,“hill, hillock”)
- βουνίσιος(vounísios,“mountainous”,adjective)
- βουνοκορφή f(vounokorfí,“mountain summit”)
- βουνοπλαγιά f(vounoplagiá,“mountainside”)
- βουνοσειρά f(vounoseirá,“mountain range”)
