FromAncient Greekἀηδής(aēdḗs), fromἀ-(a-,“a-, un-”) +ἡδύς(hēdús,“pleasant, sweet”).
αηδής• (aïdís) m (feminineαηδής,neuterαηδές)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αηδής(aïdís) | αηδής(aïdís) | αηδές(aïdés) | αηδείς(aïdeís) | αηδείς(aïdeís) | αηδή(aïdí) | |
| genitive | αηδούς(aïdoús) αηδή(aïdí) | αηδούς(aïdoús) | αηδούς(aïdoús) | αηδών(aïdón) | αηδών(aïdón) | αηδών(aïdón) | |
| accusative | αηδή(aïdí) | αηδή(aïdí) | αηδές(aïdés) | αηδείς(aïdeís) | αηδείς(aïdeís) | αηδή(aïdí) | |
| vocative | αηδή(aïdí) αηδής(aïdís) | αηδής(aïdís) | αηδές(aïdés) | αηδείς(aïdeís) | αηδείς(aïdeís) | αηδή(aïdí) | |
Derivations:
Comparative:πιο +positive forms (e.g. πιο αηδής, etc.)
Relative superlative:definite article + πιο +positive forms (e.g. ο πιο αηδής, etc.)