Urodził się w katolickiej rodzinie szlacheckiej Antoniego Zdanowicza wzaścianku Bielkiewicze nad rzekąPtyczą w pobliżu miasta Ihumeń (obecnieCzerwień (Białoruś)) wguberni mińskiej. Miał dwóch braci i siostrę. Edukację rozpoczął w szkole parafialnej wDudziczach. Uczył się sześć lat wbazyliańskiej szkole wLadach, następnie był przez dwa latapreceptorem. W roku 1827 rozpoczął studia filologiczne naCesarskim Uniwersytecie Wileńskim, które ukończył w 1831 roku. Otrzymał stanowisko nauczyciela w Instytucie Szlacheckim w Wilnie. W latach 1834–1849 był przez 15 lat wykładowcąjęzyka łacińskiego. Ok. 1840 ożenił się z nauczycielką Emilią Piasecką, która urodziła czworo dzieci: Ignacego, bliźnięta Teresę i Henryka oraz Michalinę. Od 1849 do 1863 był nauczycielem historii[4]. W następstwie represji popowstaniu styczniowym utracił posadę nauczyciela. Syn Ignacy Zdanowicz (ur. 1841) za udział w powstaniu został powieszony 1 grudnia 1863 naPlacu Łukiskim w Wilnie.
Grób historyka Aleksandra Zdanowicza na cmentarzu Bernardyńskim w Wilnie
Wydał jedenaście podręczników oraz opracował siedem skryptów jako rękopisy. Przetłumaczył zjęzyka rosyjskiego trzy obszernemonografie historyczne Ivana Kajdanova (1782–1843). Pracował w redakcjiKuryjera Wileńskiego, gdzie współpracował zAntonim Odyńcem, oraz był jednym z redaktorówSłownika języka polskiego[5]. Napisał biografię generałaMariana Langewicza, który w marcu 1863 ogłosił siędyktatorem powstania styczniowego[6].
Do nauki historii polskiej zastosowałmnemotechniczną „metodę polską“Antoniego Jaźwińskiego opisaną w dzieleTablica chronograficzna, podług metody Jaźwinskiego... wydanej wWilnie w 1845[7].
Tablica chronograficzna, podług metody Jaźwinskiego, obejmująca wykład nowej metody uczenia chronologii, jako też spis cesarzów i królów, w tablicy chronograficznej zawartych od N. C. do dnia dzisiejszego. Wilno 1845[9].
Rys chronologiczno-historyczny państw nowożytnych od V wieku do dziś dnia, z kilku mappami i genealogijami, tudzież zbiorem pytań dla poczynających. Wilno 1844, 1853 i 1861.
Objaśnienie chronologicznej tablicy, obejmującej porządek następstwa cesarzów i królów w XX narodach, od początku ery chrześcijańskej do dnia obecnego. Wilno 1837.
Szkic historyi polskiej dla dzieci zchromolitografijami. Wilno 1857, 1859 i 1862.
Szkic historyi powszechnej. Wilno 1861.
Historyja powszechna dla szkolnej młodzieży. (2 tomy), Wilno 1861 i Warszawa 1871.
Dziesięć dni dyktatury. Wspomnienie z lat ubiegłych. Gorlice 1901.
Przekłady z języka rosyjskiego
Historyja powszechna krótko zebrana przez Kajdanowa. (3 tomy), Wilno 1845.
Saturnin Sikorski: Wielka encyklopedia powszechna ilustrowana, tom XXXI-XXXII, (Instygator-Joel Manuel). Warszawa: Drukarnia Aleksandra Tadeusza Jezierskiego, 1903, s. 783–784.
Zobacz też: inne osoby nazywające sięAleksander Zdanowicz._(cropped).jpg)
