Omstreeks 1500 werdenbariumsulfaat bevattende stenen magische krachten toegekend, omdat ze een lichte gloed afgaven na te zijn verhit in aanwezigheid van houtskool. Zelfs na enkele jaren bleven de stenen in het donker nog nagloeien. Tegenwoordig staat dit verschijnsel bekend alsfosforescentie.
Barium-nikkel legeringen worden gebruikt voor de elektrodes vanbougies. Invacuümbuizen enfluorescentielampen wordt barium ingezet alsgetter vanwege zijn vocht- en zuurstofopnemend vermogen.[1]Daarnaast wordt barium op kleinere schaal gebruikt als hieronder opgesomd:
Chemisch gezien is barium vrijwel identiek aancalcium. Het oxideert erg makkelijk bij blootstelling aan de lucht en reageert heftig metwater enalcohol; het moet worden bewaard onderpetroleum of soortgelijke zuurstofvrije vloeistoffen.[1]
Doordat barium zo makkelijk reageert met andere elementen komt het vrijwel niet ongebonden in de natuur voor. De belangrijkste bariumbron is hetmineraalbariet, datgekristalliseerd bariumsulfaat is. Op commerciële basis wordt barium geproduceerd doorelektrolyse van gesmolten bariumchloride.
In de natuur komen zeven stabiele bariumisotopen voor, waarvan138Ba het meest voorkomt. Daarnaast zijn er ongeveer 20 instabiele isotopen bekend. De meeste daarvan zijn echter uiterstradioactief en hebbenhalveringstijden van enkele milliseconden tot enkele minuten. Alleen133Ba vormt daar met ruim 10 jaar een uitzondering op.
Alle in water enzuur oplosbare bariumverbindingen zijn zeergiftig omdat zij kunnen leiden tot het opzwellen van dehersenen enlever en schade aanrichten in denieren en hethart. Grote hoeveelheden kunnen verlamming en zelfs dood tot gevolg hebben. Zuiver barium moet onder olie worden bewaard om te voorkomen dat het aan de lucht ontbrandt. Het verwerken van bariumerts kan aanleiding geven tot de stoflongachtige aandoeningbaritose.
↑abcdefC. R. Hammond. CRC Handbook of Chemistry and Physics, 56. CRC Press, B-8.
↑Ullmann, Robert Kresse, Ulrich Baudis, Paul Jäger, H. Hermann Riechers, Heinz Wagner, Jochen Winkler, Hans Uwe Wolf (2007). Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry — Barium and Barium Compounds. Wiley-VCH, Weinheim.
